Filmy lata 40., okupacja

Wojenny dramat psychologiczny, rekonstrukcja udanego zamachu AK na szefa policji SS, generała Kutscherę, zwanego „katem Warszawy”. Obraz odtwarza precyzyjne przygotowania i dramatyczny przebieg akcji, w której zginęli niemal wszyscy zamachowcy, ale która przyniosła zamierzony cel – ograniczenie masowych egzekucji. Utrzymana w dokumentalnym stylu, ale nie dosłowna, rekonstrukcja przygotowań i zamachu dokonanego 01.02.1944 roku na dowódcę SS i policji na dystrykt warszawski, generała Kutscherę, inicjatora publicznych egzekucji w Warszawie.

Józef (Polívka) oraz jego żona, Maria (Šišková), wiodą swój żywot pod reżimem Nazistów, podczas gdy ich żydowski sąsiad (Kassai) pojawia się w mieście po ucieczce z obozu. Para niechętnie zgadza się ukrywać młodego człowieka w małym ciasnym pokoju, niewygodna umowa pomiędzy nimi trwa przez kilka lat, cała trójka uczy się żyć w codziennym strachu przed odkryciem i skazaniem.

Cesira, matka trzynastoletniej Rosetty, jest właścicielką małego sklepiku w jednym z rzymskich zaułków. Nasilające się naloty aliantów (jest rok 1943) skłaniają Cesirę do opuszczenia miasta. Wraz z córką wyprawia się na wieś do swoich krewnych. Okrucieństwa wojny, chaos i głód - oto co napotyka po drodze i co zastaje w rodzinnej wiosce. Jedyną osobą świadomą sensu historycznych wydarzeń, jedynym człowiekiem mogącym ofiarować Cesirze psychiczne oparcie jest Michele - młody nauczyciel o lewicowych przekonaniach. Darzy on Cesirę głębokim uczuciem, nie wiedząc, że sam jest przedmiotem pierwszej dziewczęcej miłości Rosetty.

Historia rozpoczyna się kilkanaście lat po zakończeniu II wojny światowej. Francuski policjant, inspektor Morand, wznawia dochodzenie w sprawie zabójstwa popełnionego w Paryżu w 1942 roku. Kojarzy je z bardzo podobnym morderstwem, jakiego dokonano w tym czasie w Warszawie. Ofiarą była wówczas prostytutka, jak się później okazało - hitlerowska agentka. Naoczny świadek widział generalski lampas na spodniach wychodzącego od kobiety mężczyzny. Prowadzący wtedy śledztwo major Wehrmachtu Grau podejrzewał, że sprawcą jest któryś z urzędujących w Warszawie hitlerowskich generałów: Tanz, Seidlitz-Gabler lub Kahlenberge. Niestety był zbyt gorliwy i został przeniesiony na front. Po dwóch latach ponownie spotkał tych trzech generałów w Paryżu. I tam też zamordowano prostytutkę.

W sierpniu 1944 roku, kiedy wojska aliantów zbliżały się do Paryża, niemieccy okupanci usiłują wywieźć do Rzeszy bezcenne obrazy Picassa, van Gogha, Renoira, Matisse'a, Gauguina. Akcją ma kierować pułkownik von Waldheim. Panna Villard uprzedza organizację Ruchu Oporu działającą w kolejnictwie i przekonuje jej przywódców, że należy za wszelką cenę przeszkodzić w wywiezieniu cennego ładunku. Kolejarze dezorganizują transport, urządzają dywersje, sabotują.

Styczeń 1945r roku. Do niewielkiej wioski zbliża się front. Niemcy powoli wycofują się z zajmowanych terenów. Dość niespodziewanie pojawia się radziecki czołg, który zostaje ukryty w stogu siana, a żołnierze ukrywają się u gospodarza Walendowskiego. Czołgiści niszczą amunicję okupantów, Ci w odwecie grożą pacyfikacją całej wioski.

Film opowiada historię czwórki czarnoskórych żołnierzy, którym udaje się przeżyć przekraczanie rzeki Serchio w Toscanii i docierają do małej, górskiej wioski Colognora. Tam, czekając na wsparcie swoich oddziałów, opiekują się małym chłopcem, którego zabrali po drodze i pomagają mieszkańcom miasteczka. Sami na obcym terenie czują się opuszczeni i osaczeni, ponieważ wiedzą, że Niemcy mogą nadejść w każdej chwili.

Wojna powoduje, że wiele osób pokazuje swoją wartość i na co naprawdę ich stać. W 1941 roku poeta, Missak Manouchian, organizuje grupę młodych imigrantów do walki z okupantem. 22 mężczyzn i jedna kobieta rozpoczyna walkę o ideały wolności. Wieści o działalności grupy, w tym o zabójstwie generała SS, szybko docierają do Berlina. Zaangażowanie francuskiej policji, niemieckiego wywiadu i jeden zdrajca doprowadzają do zatrzymania wszystkich 23 podkomendnych Manouchiana i postawienia ich przed plutonem egzekucyjnym...

1942 rok. Okupowany Paryż. Zastępca reżysera a zarazem członek francuskiego ruchu oporu Jean-Devaivre przyłącza się do niemieckiego studia filmowego "Continental Films" aby uniknąć podejrzeń i uzykać namiastkę bezpieczeństwa. Przez wiele następnych lat szpieguje reżyserując francuskie filmy produkowane przez Niemców...

Francja w 1942 roku. Tytułowy bohater korzystając z sytuacji w jakiej znalazł się jego kraj zajmuje się handlem dziełami sztuki, kupując je od Żydów po paskarskich cenach. Poza tym jest ogólnie szanowanym obywatelem, mającym wpływy oraz przyjaciół, żyjącym w zgodzie z nowym porządkiem. Pewnego dnia okazuje się, iż ktoś, prawdopodobnie Żyd, ukrywa się pod jego nazwiskiem. Pan Klein próbuje wyjaśnić to nieporozumienie na własną rękę.