Filmy okupacja

Historia rozpoczyna się jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej. Jakub Gold jest młodym Żydem, trafia do więzienia za zabójstwo studenta. Więzienie opuszcza już w okupowanej Warszawie, we wrześniu 1939 roku. Skąd trafia do warszawskiego getta, gdzie jest grabarzem i na brak zajęcie nie narzeka…

Cesira, matka trzynastoletniej Rosetty, jest właścicielką małego sklepiku w jednym z rzymskich zaułków. Nasilające się naloty aliantów (jest rok 1943) skłaniają Cesirę do opuszczenia miasta. Wraz z córką wyprawia się na wieś do swoich krewnych. Okrucieństwa wojny, chaos i głód - oto co napotyka po drodze i co zastaje w rodzinnej wiosce. Jedyną osobą świadomą sensu historycznych wydarzeń, jedynym człowiekiem mogącym ofiarować Cesirze psychiczne oparcie jest Michele - młody nauczyciel o lewicowych przekonaniach. Darzy on Cesirę głębokim uczuciem, nie wiedząc, że sam jest przedmiotem pierwszej dziewczęcej miłości Rosetty.

Historia rozgrywa się w szpitalu psychiatrycznym podczas okupacji hitlerowskiej. Szukają tam schronienia nie tylko chorzy psychicznie ale również uciekający przed terrorem okupantów: dr Nosilewska i literat Sekułowski. W szpitalu podejmuje pracę młody lekarz, Stefan Tryniecki, który widzi, że zatrudniony tam stary personel prezentuje różne stanowiska co do metod leczenia. Rozgrywki personelu przerywają Niemcy, którzy postanawiają zlikwidować szpital i zabić pacjentów. Jak w takiej sytuacji zachowają się lekarze i przebywające tam osoby?

Tajemniczy morderca w ostatnich dniach niemieckiej okupacji zabija prokuratora i kradnie kartotekę konfidentów gestapo. Porucznik Lotar organizuje wielką obławę, która jednak nie przynosi oczekiwanego sukcesu. Czy zagadka zostanie szybko rozwiązana?

Czy można bezpowrotnie zapomnieć o tragicznych przeżyciach wojennych? Wiele lat po zakończeniu wojny młody Amerykanin szuka prawdy o obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Rozmawia na ten temat z przypadkowo spotkanym kierowcą, który – jak się okaże – był więźniem Oświęcimia. Potworne wspomnienia z obozu wracają jak żywe…

Perypetie włoskiego żołnierza, który dezerteruje z frontu wschodniego i ukrywa się w mieszkaniu warszawskiego rodzeństwa, by w końcu zostać sprzymierzeńcem Polaków w walce z Niemcami. Młodemu Włochowi, jadącemu z frontu wschodniego na urlop, skradziono w Warszawie pistolet maszynowy. Podejrzewa o to jedną z pasażerek pociągu, Marię. Idzie do jej mieszkania i tam już pozostaje. Maria działa w konspiracji i po pewnym czasie Giuseppe okazuje się bardzo użyteczny – porusza się swobodnie wśród łapanek, wykrada Niemcom broń, itp. Nawet brat Marii, Staszek – marzący tylko o spokoju i odżegnujący się od wszelkiej działalności konspiracyjnej – zostaje w nią wciągnięty.

Bohaterem jest Tadeusz, który od dwudziestu lat znajduje się na emigracji w Anglii. Na wezwanie syna przybywa do Krakowa. Znajome miejsca przypominają o tragicznych wydarzeniach z 1939 roku. Postanawia odkryć prawdę o śmierci młodszego syna.

Film składa się z trzech opowieści ukazujących wojnę oczami dzieci. W pierwszej kilkuletni chłopiec, który zgubił się w czasie ucieczki z rodziną z bombardowanej Warszawy. Malcem zaopiekował się samotnie wędrujący żołnierz z rozbitego pułku. Drugie opowiadanie to losy trzech braci, których ojciec został aresztowany i wywieziony do obozu. Chłopcy pozostawieni sami sobie muszą przetrwać czas okupacji. Część trzecia to historia żydowskiej dziewczynki, której rodzina zostaje zamordowana przez Niemców...

Historia rozpoczyna się kilkanaście lat po zakończeniu II wojny światowej. Francuski policjant, inspektor Morand, wznawia dochodzenie w sprawie zabójstwa popełnionego w Paryżu w 1942 roku. Kojarzy je z bardzo podobnym morderstwem, jakiego dokonano w tym czasie w Warszawie. Ofiarą była wówczas prostytutka, jak się później okazało - hitlerowska agentka. Naoczny świadek widział generalski lampas na spodniach wychodzącego od kobiety mężczyzny. Prowadzący wtedy śledztwo major Wehrmachtu Grau podejrzewał, że sprawcą jest któryś z urzędujących w Warszawie hitlerowskich generałów: Tanz, Seidlitz-Gabler lub Kahlenberge. Niestety był zbyt gorliwy i został przeniesiony na front. Po dwóch latach ponownie spotkał tych trzech generałów w Paryżu. I tam też zamordowano prostytutkę.

W sierpniu 1944 roku, kiedy wojska aliantów zbliżały się do Paryża, niemieccy okupanci usiłują wywieźć do Rzeszy bezcenne obrazy Picassa, van Gogha, Renoira, Matisse'a, Gauguina. Akcją ma kierować pułkownik von Waldheim. Panna Villard uprzedza organizację Ruchu Oporu działającą w kolejnictwie i przekonuje jej przywódców, że należy za wszelką cenę przeszkodzić w wywiezieniu cennego ładunku. Kolejarze dezorganizują transport, urządzają dywersje, sabotują.