Filmy węgiel

Apatyczny górnik dołowy, niezdara, polski Forrest Gump opuszcza kopalnię i nie ma pojęcia, gdzie ma iść. Sądzi, że jego świat się zawalił. Jest nieśmiały i wstydliwy, powoli uczy się życia na powierzchni - szuka pracy, przezwycięża lęki, uczy się używać pełnych zdań, zadawać się z ludźmi, z kobietami. Musi uporządkować swoje życie: znaleźć pracę i stworzyć rodzinę - zgodnie ze śląską tradycją. Przestrzega tradycji, która pomaga mu wykazać inicjatywę, przezwyciężyć inercję i zadbać nie tylko o siebie, ale także o innych, którzy zostali wyrzuceni z kopalni.

Stary pasterz dożywa ostatnich dni w wiosce osadzonej w górach Kalabrii. Jest chory, szuka lekarstwa w pyle zbieranym z podłogi kościoła, który wypija codziennie ze szklanką wody. Film balansuje pomiędzy etnograficznym dokumentem o spokojnym życiu małej miejscowości, której rytm wyznacza praca i religijne rytuały, a filozoficznym esejem o relacji człowieka z naturą, cyklach życia i śmierci.

Grupka górników zostaje uwięziona w kopalni skrywającą mroczną tajemnicę.

Coś niszczy satelity krążące wokół Ziemi. Kilka dni później grupa złodziei diamentów, natyka się na nieznane stworzenie, które zabiera ich łup. O dziwo, te dwa incydenty są powiązane, gdy naukowcy odkrywają, że ludzkości zagraża gigantyczna meduza, pochłaniająca całą materię na bazie węgla. Gdy wojsko i naukowcy próbują zniszczyć potwora, policja i prywatny detektyw muszą załapać złodziei.

Jako chłopak Louis (Jack O'Connell) sprawiał mnóstwo kłopotów, ale za radą starszego brata skoncentrował się na bieganiu, co doprowadziło go do Olimpiady w Berlinie. Kiedy wybuchła II wojna światowa, Louis poszedł do wojska. Ocalawszy cudem z katastrofy lotniczej spędził wraz z dwoma towarzyszami broni 47 ciężkich dni dryfując po oceanie w maleńkiej tratwie. Wyłowiony przez japońską marynarkę wojenną trafił do obozu jenieckiego. Gdy rozpoznano w nim olimpijczyka, trafił w ręce sadystycznego oprawcy.

Maszynista kolejowy Lantier (Jean Gabin) prowadzi parowóz na trasie z Hawru do Paryża. Zakochuje się w Séverine (Simone Simon), żonie zawiadowcy stacji Roubauda (Fernand Ledoux), która chce się pozbyć męża. Lantier, stopniowo przez nią nakłaniany do popełnienia morderstwa, zabija w afekcie ukochaną. Oszalały z bólu, żalu i rozpaczy, z niezdolnością do kontrolowania samego siebie, następnego dnia wyskakuje w akcie desperacji z pędzącego pociągu.

Akcja rozgrywa się w 1913 roku. Axel Heyst wdaje się w romans z piękną Almą, czym wywołuje gwałtowną zazdrość pewnego właściciela hotelu - Schomberga. Hotelarz obmyśla stosowny sposób, aby pozbyć się rywala.

Impulsywna, młoda Ursula dorasta w Anglii w czasach wojny burskiej. W szkole, jest wprowadzona w arkana miłości przez biseksualną instruktorkę wychowania fizycznego. Wdaje się w romans z młodym oficerem, który oświadcza się dziewczynie. Ursula, nie będąc w stanie zgodzić się na zostanie kurą domową, zrywa z nim i ostatecznie wychodzi z domu w poszukiwaniu swojego przeznaczenia...

1 września. Do szkoły pierwszy przyszedł chłopiec Fiedia. W ferworze radości narysował węglem na białej ścianie małego wesołego człowieczka w kapeluszu i z parasolką. Na lekcji nauczyciel zauważył ludzika i zapytał, kto go narysował, lecz Fiedia, przestraszywszy się kary, nie przyznał się. Wówczas nauczyciel poprosił uczniów, by podnieśli ręce, Fiedia wcześniej zdążył po cichu je wytrzeć, a jego przyjaciel, z którym przywitał się w klasie, niczego nie podejrzewając, podniósł zabrudzoną węglem rękę...

SS Arcturus płynie z Szanghaju do San Francisco, a dr Jim Craig obejmuje stanowisko lekarza okrętowego, aby być blisko Ann, pielęgniarki okrętowej.