Filmy relacja matka-syn, gość

Autorski serial Polsatu, którego akcja rozgrywa się współcześnie w luksusowym, warszawskim hotelu. Codzienne perypetie osobiste i zawodowe pracowników i gości są pretekstem, aby pokazać życie hotelu od zaplecza. Główną bohaterką jest studentka malarstwa Natalia Lipska (Laura Samojłowicz), która z dnia na dzień zostaje właścicielką tytułowego hotelu. Jego menedżerką jest wieloletnia kochanka ojca Natalii - Iwona (Magdalena Cielecka). Miedzy obiema paniami dochodzi do licznych spięć – różnią się bowiem charakterami, a w przeszłości nigdy nie były sobie bliskie. Teraz muszą grać w jednej drużynie, co nie jest dla nich łatwe.

Ron Kovic (Tom Cruise) urodził się czwartego lipca 1946 roku, w dniu Święta Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Wychowywany w duchu patriotyzmu, zaciąga się do armii, by walczyć w Wietnamie. Wraca z wojny sparaliżowany i okaleczony psychicznie. Przyjaciele pomagają mu ułożyć dalsze życie. Przykuty do wózka inwalidzkiego mężczyzna poddaje się rehabilitacji. Rozpoczyna jednocześnie działalność pokojową.

George Reeves (Ben Affleck) umiera w swoim domu na wzgórzach Hollywood 16 czerwca 1959 roku. Trafiony kulą gwiazdor pozostawia po sobie narzeczoną - Leonore Lemmon (Robin Tunney) oraz zszokowanych jego nagłą śmiercią fanów. Policja orzeka, że popełnił samobójstwo i zamyka sprawę. Jednak nieutulona w żalu matka, Helen Bessolo (Lois Smith), nie chce pozwolić, by zagadkowe okoliczności tej tragedii pozostały niewyjaśnione. Wynajmuje prywatnego detektywa, Louisa Simo (Adrien Brody), który znajduje ślad - boć może klucz do zagadki. Reeves miał bowiem romans z Toni Mannix (Diane Lane), żoną jednego z szefów studia MGM, Eddiego Mannixa (Bob Hoskins). Jednak w Hollywood prawda i sprawiedliwość to rzadkość. Simo prowadzi niebezpieczne i pełne niespodzianek śledztwo, które zaczyna mieć ogromny wpływ na jego życie prywatne. Dowiaduje się także sporo o samym Reevesie.

Trzeci telewizyjny serial Star Trek. Tłem wydarzeń jest koniec okupacji planety Bajor przez Kardasjan w 2369 roku. Stacja kosmiczna Gwiezdnej Floty o oznaczeniu Deep Space 9, pozostawiona jest przez Kardasjan na orbicie planety. Wkrótce staje się najważniejszym posterunkiem w tej części galaktyki, a to dlatego, że nieopodal znajduje się jedyny stabilny korytarz nadprzestrzenny prowadzący do Kwadrantu Gamma, na drugą stronę galaktyki.

Na bezbronnych mieszkańców niewielkiego, nadmorskiego miasteczka, zaczynają napadać hordy oszalałych ptaków.

Życie 33-letniego Tamása w jednej chwili staje na głowie. Rzuca go dziewczyna, w efekcie czego zdesperowany mężczyzna postanawia zamienić Paryż na rodzinny Budapeszt. Powrót w dobrze znane mu rejony ma pomóc bohaterowi dojść do siebie i zapomnieć o nieszczęśliwej miłości. Swoistą terapią okazuje się dla Tamása podróż sentymentalna do czasów dzieciństwa i dorastania. Wspomnienia to nie tylko poszukiwanie różnych odcieni miłości, ale i próba zrozumienia sytuacji, w której się aktualnie znalazł. Mężczyzna szybko się przekonuje, jak wielki wpływ w kształtowaniu osobowości, tożsamości ma nasza przeszłość. Dzięki temu zaczyna uświadamiać sobie, jak skomplikowane i czasami zupełnie niezrozumiałe bywają ludzkie relacje.

Na przedmieściach Kopenhagi trwają święta Bożego Narodzenia. Do domu mieszkającej w Danii Polki – Alicji – przybywają z wizytą liczni krewni i znajomi. Wkrótce w domu dochodzi do tajemniczego morderstwa.

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Film jest opowieścią o miłości i poszukiwaniu uczuć w okrutnym świecie, naznaczonym śmiercią. Gra miłosna toczy się wśród trójki bohaterów. Ola (Karolina Gruszka) jest nauczycielką w wiejskiej szkole w Maronie. Prowadzi ustabilizowane i dosyć nudne życie. W pobliskim sanatorium przeciwgruźliczym leczy się śmiertelnie chory Janek (Krzysztof Zawadzki). Rodzi się między nimi głębokie uczucie, wymagające od kobiety poświęcenia w obliczu śmiertelnej choroby. Dla miłości Ola poświęca swoją pracę i szarga swoje dobre imię. Janka często odwiedza jego przyjaciel Arek (Łukasz Simlat). Między mężczyznami toczy się wyrafinowana homoseksualna gra. Splot uczuć i namiętności uruchamia tragedię w dwuznacznym trójkącie miłosnym.

Młodego Jeana Berlot nieustannie prześladują koszmary, w których ktoś zamyka go w wariatkowie. Wracając z pogrzebu matki otrzymuje od Markiza zaproszenie, by spędził noc w jego zamku. Tam Berlot będzie świadkiem dzikiej orgii i terapeutycznego pogrzebu.