Filmy odkurzacz

Siedmioro obcych sobie ludzi, z których każdy skrywa mroczną tajemnicę, spotyka się w El Royale, nie cieszącym się dobrą sławą, na wpół zrujnowanym hotelu nad jeziorem Tahoe, na granicy stanów Nevada i Kalifornia. W ciągu jednej brzemiennej w skutki nocy każdy z nich stanie w obliczu szansy na odkupienie… zanim nie rozpęta się prawdziwe piekło.

Leniwy palacz skrętów (Seth Rogen) zostaje jedynym świadkiem morderstwa dokonanego z rąk złego barona narkotykowego (Gary Cole) i skorumpowanego policjanta (Rosie Perez). Kiedy za jego głowę zostaje wyznaczona cena, młodzieniec ucieka przed śmiercią zabierając ze sobą oszołomionego dealera (James Franco) oraz jego dostawcę (Danny McBride).

Przypadek sprawia, że między młodą kobietą, pochodzącą z Czech, a mężczyzną grającym na gitarze na ulicy, rodzi się przyjaźń. Obydwoje są w trudnej życiowej sytuacji, "po przejściach", nie wiedzą, co dalej robić. Znajomość pozwala na nowe przemyślenia, co rzuca zupełnie inne światło na przyszłość obojga.

Z Ziemi wyrusza statek kosmiczny Ikarus II, który po tajemniczym zniknięciu swego poprzednika jest ostatnią nadzieją ludzkości na ponowne przebudzenie słońca. Niestety w trakcie lotu dochodzi do pomyłki nawigatora i uszkodzenia statku. Kiedy wszystko zaczyna wskazywać, że i druga misja poniesie porażkę, nieoczekiwanie statek odbiera sygnał z zaginionego od kilku lat Ikarusa.

W Japonii w niedalekiej przyszłości przyśpiesza starzenie się populacji. Rząd uważa, że ​​od pewnego wieku seniorzy stają się bezużytecznym obciążeniem dla społeczeństwa i tworzy program „Plan 75”, który oferuje wsparcie logistyczne i finansowe w celu zakończenia ich życia. Kandydatka do Planu 75, Michi (Chieko Baishô), rekruterka rządowa Hiromu (Hayato Isomura) i młoda filipińska pielęgniarka Maria (Stefanie Arianne), muszą zmierzyć się ze śmiertelnym paktem.

Niedaleka przyszłość. Genetyka jest w tak dużym stopniu rozwinięta, że ludzie podzieleni są na "dwa obozy": ludzi z probówki, niesamowicie sprawnych fizycznie i odpornych na choroby oraz ludzi poczętych w sposób naturalny. Do tej drugiej grupy zalicza się Vincent Freeman (Ethan Hawke), któremu marzy się zostanie astronautą.

Dwóch sprzedawców odkurzaczy konkuruje ze sobą, nie przebierając przy tym w środkach.

Mieszkający w górskiej wiosce chłopiec przeprowadza się pewnego dnia do wielkiego miasta. Grupa domowych sprzętów, tęskniąc za swym właścicielem, postanawia go odnaleźć. Pod przewodnictwem dzielnego Tostera, odkurzacz Kirby, elektryczny koc Blankee, Radio i Lampa wyruszają w pełną niebezpieczeństw i przygód drogę. Miasto okazuje się być bardzo niebezpieczne dla małych przyjaciół. Zagrażają im zbieracze złomu i inni źli ludzie. Jednak dzielne domowe urządzenia nie poddadzą się łatwo.

Czy można uratować i zabezpieczyć pokój na świecie i przy tym zdobyć jeszcze miliony? Oczywiście, że można! Wystarczy mieć genialny plan, w który w przypadku Egona – jak zwykle powstał podczas jego odsiadki. Aby go urzeczywistnić Egon musi zdobyć czerwoną walizkę. W tym celu gang udaje się do Paryża, gdzie omal nie dochodzi do katastrofy. Na szczęście kulinarnej...

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.