Dramat 1948

Wieczorem 24 czerwca 1859 roku Szwajcar Henry Dunant (Jean-Louis Barrault) znalazł się w pobliżu pola bitwy pod Solferino, gdzie wojska piemonckie i francuskie stawiły czoła armii austriackiej. Dziesiątki tysięcy rannych pozostają bez pomocy. Henry Dunant organizuje szpital polowy i uzyskuje od Napoleona III (Jean Debucourt) zwolnienie więźniów austriackich wojskowych lekarzy do leczenia rannych. Następnie będzie kontynuował swoją akcję i stworzy Czerwony Krzyż.

Na małej meksykańskiej wyspie mieszka grupa Indian, którzy żyją kultywując tradycyjne obyczaje i którzy gardzą obcymi ludźmi. Piękna Maclovia i ubogi Jose są parą zakochanych, ale jej ojciec nie pozwala na ich małżeństwo, a nawet żeby się spotykali, z powodu ubóstwa Jose. Młodzieniec podejmuje działania, żeby się wykształcić i zarobić na własną łódź rybacką, by zdobyć względy jej ojca...

Gang przestępczy odkrywa statek ze skarbami Czyngis-chana na granicy Kanady i Alaski. Jednak sam skarb ukryty jest na lądzie. Próbując odnaleźć ukryte bogactwa, uciekają się do morderstw i sabotażu, aby powstrzymać budowę autostrady Alcan, która sprowadzi w te okolice osadników. Sierżant Christopher „Chris” Royal z Królewskiej Kanadyjskiej Policji Konnej i jego sojusznicy toczą walkę, aby znaleźć oszustów i poznać tożsamość ich tajemniczego przywódcy znanego tylko jako „Szef”.

Rezygnując z artystycznych ambicji poślubienia Edgara (Erich von Stroheim), Thea (Denise Vernac) usprawiedliwia się przed ich wspólnym przyjacielem Kurtem (Jean Servais): Edgar, kapitan armii cesarskiej, miał spore ambicje. Wkrótce potem Edgar zostaje przydzielony do zarządzania więzieniem zbudowanym jako forteca na skalistej wyspie na Morzu Adriatyckim. 25 lat później ich sytuacja jest porażką, na którą cierpią oboje. Thea jest rozgoryczona tym życiem straconym w więzieniu z Edgarem, który został autorytarnym oficerem, alkoholikiem, korzystającym z funduszu garnizonowego. Przyjęcie zorganizowane z okazji ich srebrnego wesela jest złowrogie i pozostaje bez gości. Ich 20-letnia córka jest zakochana w więźniu, którego skazał Edgar. Dzięki niej mężczyzna ucieka, a ona myśli tylko o odejściu, by do niego dołączyć. Kryzys wybucha, gdy stary przyjaciel Kurta, który został lekarzem wojskowym, zostaje przydzielony do tej samej fortecy. Małżonkowie rozdzierają się nawzajem, ich 20-letnia córka ma ich opuścić, Kurt z kolei zostaje skompromitowany w tej walce nienawiści. Bo jak mówi Thea, ich parę łączy teraz wzajemna nienawiść.

W dużym paryskim mieszkaniu, gdzie nieporządek starszej pary ociera się o porządek ciotki Léonie (Gabrielle Dorziat), starej panny, Michel (Jean Marais) jest rozpieszczonym dzieckiem tej dziwnej „przyczepy”, która zdaje się odsuwać od świata. Yvonne (Yvonne de Bray) ubóstwia syna do tego stopnia, że ​​zapomina o mężu. Zapomniałaby o sobie, gdyby nie musiała zmagać się leczeniem insuliną. Kiedy Michel idzie do łóżka, wyznaje swojej matce (którą nazywa „Sophie”), że kocha Madeleine (Josette Day), młodą kobietę, którą chciałby jej przedstawić. Początkowo niechętna, bo zazdrosna i ekskluzywna, Yvonne w końcu kapituluje przed żalem syna i naleganiami swojej siostry Léonie. W międzyczasie odkrywamy, że Madeleine ma już „starego kochanka”, z którym chce zerwać, a którym jest nikt inny jak Georges (Marcel André), ojciec Michela…

W elektrowni atomowej, znajdującej się w Południowej Kalifornii, znaleziono przeciek w systemie bezpieczeństwa. Władze obawiają się, że informacja ta może wycieknąć do któregoś z wrogich państw. By zbadać sprawę efektywniej i znaleźć szybciej szpiegów, Dan O'Hara - agent FBI i Philip Grayson ze Scotland Yardu łączą swe siły.

Julia Norman (Anne Baxter) opuszcza swojego niezaradnego ojca oraz rodzinną miejscowość i udaje się na studia prawnicze. Po kilku latach powraca z dyplomem prawnika do Jerycho i spotyka na swej drodze dawnego kolegę Dave (Cornel Wilde). Młodzi od razu zakochują się w sobie.

Suzanne Gauthier-Duvergne (Lucienne Le Marchand) jest diabelską zawodniczką. Wpędza męża bankiera do ruiny i samobójstwa, a reputację kasjera Jacquesa Heurteaux (Yves Brainville) naraża na szwank. Następnie staje się wspólniczką i zabawką dwóch pań z kabaretu. Jedna z nich zostaje zamordowana. Nieszczęsny kasjer zostaje oskarżony. Przyzwoici ludzie sprzymierzą się przeciwko złej kobiecie i zmuszą ją do przyznania się.

Przyjaźń rybaka z sierotą niepokoi innych członków załogi z powodu zbliżającego się niebezpieczeństwa na morzu.

Cité de l'Espérance to wyspa brudnych budynków, gdzie pośród nędzy zmaga się młody wynalazca Pierre (René Dary); Louise (Anouk Ferjac), młoda dziewczyna, która go kocha; Reggio (André Bervil), piosenkarz, który pożąda Louise; stary pogromca; pianista i kilku bezrobotnych artystów cyrkowych. Pierre zostaje aresztowany, oskarżony o kradzież przez Reggio, który próbuje wykorzystać Louise. Reggio zostaje zamordowany. Pierre, podejrzany o przestępstwo, zostaje oczyszczony ze wszystkich zarzutów i poślubia Louise. Długo później, w nowych budynkach, które zastąpiły Cité de l'Espérance, pani Eurypides (Nina Myral), stara opiekunka, przemawia ze wzruszeniem i filozofią dawnych dobrych czasów.