Komedia 1932

Bracia Johan i Erik są sąsiadami, a ich rodziny wiodą sielskie i spokojne życie. Do czasu aż Erik traci wszystkie pieniądze…

Dziedziczka fortuny zakłada się o pierścionek z diamentem. Aby wygrać, musi udowodnić, że utrzyma się z pracy pokojówki. Po jej rozpoczęciu zakochuje się w szoferze.

Gracie i Laurie są kochankami, którzy razem tworzą akty muzyczne.

Owdowiały przed laty markiz Fusaro, niegdyś właściciel wielkiej fortuny, jest zrujnowany. Ale kodeks honorowy obowiązujący ludzi jego sfery nakazuje ukrywać kłopoty materialne. Zwłaszcza, że chodzi o przyszłość jego córki Giorginy, pięknej panny na wydaniu. Konieczność zachowania pozorów nie pozwala markizowi wycofać się z komitetu dobroczynności, w którym działa od lat i znany jest ze swej hojności. Pewnego dnia zjawia się w pałacu żebrak i prosi markiza, by ów jako osoba najbardziej godna zaufania, przyjął w depozyt wcale pokaźną sumę pieniędzy. Jednocześnie przybywa niespodziewanie delegacja komitetu dobroczynności z prośbą o datek na fundusz przeznaczony na zapomogi dla najbiedniejszych mieszkańców miasta. Markiz, wielce zakłopotany, wręcza damom z komitetu leżące na wierzchu pieniądze, przyniesione przed chwilą przez żebraka.

Młody i zawadiacki Bruno jest szoferem u bogatego przemysłowca. Przed Mariuccią, ekspedientką z perfumerii, w której się zakochał, udaje właściciela prowadzonej przez siebie limuzyny. Zabiera Mariuccię na przejażdżkę nad Lago Maggiore, ale pech sprawia, że spotyka tam swoich chlebodawców i musi odjechać z nimi natychmiast, nie zdążywszy uprzedzić czekającej nań w kawiarni dziewczyny. Zdenerwowanemu Bruno przytrafia się w drodze wypadek samochodowy, i to uniemożliwia mu powrót po Mariuccię, której dopiero następnego dnia udaje się dostać do Mediolanu. Bruno, za samowolne wzięcie wozu i wypadek na drodze, zostaje zwolniony z pracy. Także Mariuccia zmienia pracę. Bruno rozpoczyna poszukiwania dziewczyny.

Córka hrabiego (Anny Ondrá) pragnie kariery śpiewaczki, zaś jej najlepsza przyjaciółka chce się wykształcić. Dziewczyny postanawiają się zamienić tożsamościami.

Hrabia von Dopenthal (Herbert Marshall) planuje popełnić samobójstwo i spędza swój ostatni wieczór na balu. Tam poznaje śliczną Lelie Fischer (Sari Maritza) i zakochuje się w niej.

Zakochany w arystokratce Sylvii Robertson (Elizabeth Allen), Max udaje europejskiego księcia, prosząc o pomoc sympatycznego monarchę Rurytanii (Lawrence Grossmith), który jest mu winien przysługę.