Komedia 1941

Pięciu młodych ludzi spędza swoje wakacje w wiejskim domu. Sytuacja robi się gorąca, kiedy przyjeżdża kuzyn jednej dziewczyny.

Na dziedzińcu miejscowej szkoły na przedmieściach Paryża, dzieci grają w piłkę nożną. Nicolas nagle tak kopnął, że wybił szybę w oknie. Dyrektor szkoły wzywa winnego i każe płacić za stłuczone szkło. Ale okazuje się, że wezwani rodzice są biedni i ciężko im będzie zapłacić. Solidarność jednak nie jest pustym słowem. Uczniowie zakładają klub. Będą zbierać pieniądze, wykorzystując całą gamę pomysłów, aby je zarobić.

Dwaj włóczędzy przychodzą do agencji reklamowej Patrice'a Farfadou (Guillaume de Sax), fotografa mody. Czy to czasem nie są: książę Andromaque de Miremir (Saturnin Fabre) i jego wierny sekretarz Paturel (Jean Meyer)? Kto znajdzie klucz do zagadki: melancholijny Hector (Paul Meurisse), zimna Genevieve (Annie France), czy gorączkowa Elyane (Colette Fleuriot)?

Georges Gauthier (Charles Trenet) jest elektrykiem, który mieszka z matką i siostrą Madeleine (Jacqueline Porel). Jest synem piosenkarza kobieciarza, w którym zakochała się jego nieszczęśliwa matka. Georgesa przyciąga show-biznes, i to tym bardziej, gdy zakochuje się w Jeanne (Yvette Lebon), córce piosenkarza Lormela (Robert Le Vigan). Zostaje zauważony przez Cartiera (André Alerme), kierownika "Folies" i debiutuje jako piosenkarz pod przybranym nazwiskiem Jean Papillon.

Student Jean Morgan (René Lestelly), chce zostać śpiewakiem operowym. Jest wspomagany przez dobrego chłopca, Saturnina (Gorlett), który improwizuje jego menedżera. Udało mu się i stał się sławny. Nigdy nie zapomina o małej Denise (Denise Bosc), ciągle myśli, czy jest godzien jej miłości. Jego anioł stróż z pewnością pomoże mu w tej sprawie.

Po kilku latach bezchmurnego szczęścia, Henri (Albert Préjean) chce rozwodu. Aby temu zapobiec, Suzy (Suzy Prim) symuluje obłęd, szydząc w tym czasie z męża, siostry, siostrzenicy, urzędników i lekarza. Kończy się to pogodzeniem męża z żoną i siostrzenicy z lekarzem.

Egoista za życia, teraz już stary człowiek postanawia szukać dzieci, które mógł mieć w młodości, w czterech różnych romansach.

Volpone (Harry Baur), stary wenecjanin, przy pomocy swego sługi chce wmówić swoim znajomym, że umiera, wiedząc, że każdy będzie starał się zdobyć przychylność niego, aby zostać jego spadkobiercą. Codziennie zalewany jest cennymi darami: m. in. lichwiarz wydziedzicza syna, zazdrosny mąż przynosi mu żonę do łóżka. Ale wkrótce odkrywa, że coraz bardziej sam się uwikłał w sieci kłamstw.

Gitarzysta Moncho (Oscar Aleman) i Roberto (Rafael Medina), piosenkarz i impresario, przybyli do Paryża, by tu znaleźć fortunę i sławę. Mieszkają w Montmartre na pensji, która gromadzi imponującą grupę artystów cyrkowych i artystów estrady. Poznają Marię-Rosę (Paloma de Sandoval), z którą będą występować razem.

Stary ekscentryczny wynalazca, pan Noblet (Fernand Ledoux), mieszka w Saint-Jean-de-Luz, z dwiema córkami, Danielle (Gaby Sylvia) i Nicole (Marie Déa). Pierwsza z nich to kokietka, która myśli tylko swojej toalecie, druga dzika, jest blisko natury i zwierząt. Ernest Vilar (François Périer), nieśmiały młody weterynarz mieszka w pobliżu. Nicole potajemnie go kocha, ale nie odważy się tego powiedzieć. Pan Noblet, cierpi na podagrę, musi pojechać do lekarza Jeana de Lormel (Raymond Rouleau) do Paryża wraz z córkami. Jean poznaje dwie siostry na balu. Nicole zdaje sobie sprawę, że lekarz się w niej zakochał.