Breaking Bad

polecam zabawny ciekawy z dobrą grą aktorską serial polecam

Cóż powiedzieć? Bardzo niekonwencjonalny i zaskakujący serial i muszę stwierdzić, że jeden z ciekawszych i do obejrzenia, jak dla mnie.

Mój ulubiony serial do którego lubię wracać. Tak średnio raz na dwa lata oglądam całość od deski do deski robiąc sobie weekendowy maraton. Czasem przeciąga się on na tydzień w zależności od pogody i nawału pracy ;-)

Zakończenie (spojlery) – Już trochę czasu minęło od finału serialu, więc czas z dystansu spojrzeć na serial i jego zakończenie. Przy "Breaking Bad" zawsze preferowałem binge-watching. Czekałem, aż sezon się skończy i wtedy robiłem sobie maraton. Niestety, sezon piąty okazał się najgorszy pod ten sposób oglądania. Walter stał się takim demonem, że pomyłką było mówić o nim jak o protagoniście. Czyli finałowy sezon de facto miał za głównego bohatera antybohatera. Nie oglądaliśmy kogoś, z kim można byłoby sympatyzować. Przez większość czasu na ekranie widzieliśmy osobę, której należałoby życzyć śmierci.

Ktoś powie, że to naturalne było, że Walter w końcu stanie się antybohater. Ale przez te wszystkie sezony jego postać potrafiła mimo wszystko więź z widzem nawiązać. Może dlatego, że otaczali go wrogowie, którzy byli jeszcze gorsi od niego. Może dlatego że miał wcześniej jeszcze jakichś przyjaciół. W finałowym sezonem widz stracił najlepszego przewodnika po mrocznym świecie Walta, czyli Jesse’ego, który nie dość że odwrócił się od swojego mistrza, to na dodatek został zepchnięty przez scenarzystów do trzecioplanowej roli. Zabrakło drugiego silnego antagonisty, który mógłby być chociaż jakimś poziomem porównawczym dla Waltera. Jack i naziści to marionetki, które dostały stanowczo za dużo czasu na ekranie.

Śmierć Walta i jego wcześniejsze przejrzenie na oczy swoich czynów, chęć zdobycia przebaczenia od najbliższych była przewidywalna, przez co trochę pretensjonalna. Czy naprawdę człowiek, który nie przejął się otruciem dziecka czy zabiciem innego dziecka nagle doznaje olśnienia, bo syn mu mówi, że go nienawidzi. Nie do końca mnie przekonało. Zawsze oczekiwałem, że to Jesse będzie tym bezpośrednim bodźcem do jego katharsis. Jego syn, wierny uczeń i towarzysz w jednej osobie.

Moje lekkie rozczarowanie piątym sezonem wynika z faktu, że miał on za dużo odcinków. Powinien mieć tyle, co pierwszy sezon chociażby. Cranston nie sprawdził się jako klasyczny czarny charakter, lepiej odnajdywał się, gdy jego postać była niejednoznaczna, jak we wcześniejszych sezonach.

Jednak niewątpliwie jest to najlepszy serial, gdzie główny bohater, zatracając się w swoich czynach, schodzi na złą drogę i zostaje potworem.

Metamorfoza głównych bohaterów jest bardzo ciekawa. Warto obejrzeć serial, nawet pomimo tego, że zdarza mu się czasem trochę przymulić.