Manderlay 2005

Manderlay – Dogville – Od dłuższego czasu, zastanawiałem się czy nie obejrzeć kontynuacji DogVille, aż trafiła ona w moje ręce. Jak poprzednia część, wyreżyserowana przez wybitnego Larsa von Trier, bardziej przypomina teatr niż film. Na samym początku zaskoczyło mnie że dawną postać Grace, nie gra Nicole Kidman, a Bryce Dallas Howard. Przemiana z pięknej blond włosej kobiety, na równie piękną rudowłosą osobę nie wpłynęło zbyt znacząco, choć nie powiem że nie brakowało mi Nicole, ale postać Grace została ciągle wewnątrz taką samą troche naiwną, chcącą zmienić świat na lepsze osobą. Drugim zaskoczeniem dla mnie, było pojawienie się Willema Dafoe, grającego ojca Grace. Choć niemiał zbyt dużej roli, idealnie odegrał role ojca gangstera, który jest bardziej realistą, próbującym pokazać może i straszne realia świata, ale prawdziwe swojej córce.
Co do scenariusza, szczerze jest dobry, porusza ciekawe tematy niewolnictwa-wolności, oraz lepszego, bądź większego zła, zależy z jakiej strony spojrzy się na problem. Jednocześnie czegoś jakby zabrakło mi w tej produkcji. Niewiem czego dokładnie, może nie wzbudziła ona we mnie tak wielu uczuć jak poprzednia, a może za dużo oczekiwałem od kolejnej części, trudno mi odpowiedzieć. Jak dla mnie ten film klasyfikuje się pomiędzą pozycją dobrą a bardzo dobrą. Nie jest już tak rewelacyjny jak Dogville. 7.4/ 10