Enola Holmes

Lekkie kino przygodowe skierowane raczej do młodego widza. Na platformie mamy wersję z dubbingiem, co w sumie się sprawdza do tego typu filmu. Znane nazwiska myślę, że miały bardziej przyciągnąć widownię. Są to raczej wystąpienia epizodyczne. Oczywiście pierwsze skrzypce gra Brown, przecież wciela się w tytułowa rolę. Niby trochę zagubiona przez kilka chwil bohaterka w kilka sekund przeobraża się w starego wyjadacza przebieranek, szpiegowania i obijania gąb. Lata szkoleń z mamusią nie poszły w las. Sama fabuła może nie jest powalająca. Realia XIX Anglii – sufrażystki, brud Londynu, kluby dla gentlemanów, kobiety w wytwornych sukniach, szkoły dla dam. I w tym Enola szukająca matki, rozwiązująca łamigłówki i odkrywającą nową sferę uczuć.
Swego czasu przeczytałem wszystkie tomy Artura Conana Doyle’a. Siostry tam nie kojarzę. Ale nowa pisarka dała jej życie. Nie czytałem, póki co, więc nie będę porównywał obu wersji. Nowe wcielenia Sherlocka są bardzo energicznie, Enola też czerpie z tych filmów. Szybki montaż, chwytliwa muzyka, sceny kaskaderskie, przełamywanie 4 ściany ostatnio też bardzo modne. Biedny Frank…
Generalnie film bardziej do popcornu, na deszczowy wieczór żeby się troszkę rozerwać, chwilami pośmiać. Ale czy wracać, nie wiem. Prędzej zobaczę znów interpretację Roberta niż wizję Millie, jeśli chodzi o rodzinę Holmes.

Raczej tylko dla dzieci [4/10 lub 8/10] |||

Znajoma 10-letnia krytyczka filmowa była zachwycona (jej ocena to 8/10), więc film gorąco polecam każdej młodej buntowniczce. Główna bohaterka jest urocza, nakręcone jest to wszystko holiłudzko pierwszorzędnie, jest dużo przygód i przesłanie, że trzeba dążyć za marzeniami i nie dać sobie wmówić, że coś nie przystoi grzecznej panience z dobrego domu. Świetna odtrutka na różnych Czerniaków z Koranem czy inną Biblią zamiast mózgu, pieprzących publicznie farmazony o "cnotach niewieścich".

A że historia jest do bólu sztampowa i szyta nićmi grubszymi niż szyte są ubrania marki Reserved przez dzieci w Bangladeszu? Widzkom z grupy docelowej nie będzie to przeszkadzało, a dorośli mogą się od seansu wykręcić, bo starsze dzieciaki (to nie film dla maluchów) można już zostawić same na sali kinowej czy przed telewizorem.

Dobra obsada, ciekawa narracja i fajny humor robią swoje.

Film przerasta oczekiwania. Zrobiony zręcznie i z wdziękiem sugeruje młodym widzom postępowy stosunek do świata. Helena Bonham Carter zachwyca i rozmarza.

Ogólnie dobry film familijny ale jak dla mnie porównując do serialu, niebo a ziemia.