Filmy kobieca nagość, kino

Robert Altman udaje się w odległą podróż do stolicy jazzu, w latach największych tryumfów tej muzyki. W jego opowieści muzyka występuje w roli głównej, ale obejrzymy także historię pewnej telegrafistki i jej męża, drobnego złodzieja, który nieświadomie napada na jednego z największych gangsterów w mieście. To wydarzenie to tylko początek kłopotów bohaterów filmu.

Federico Fellini przedstawia nam poetycką wizję Wiecznego Miasta. Według reżysera, Rzym ma klika wymiarów, w których mieszają się przeszłość, teraźniejszość, przyszłość. Jest świetnym miejscem do oglądania widowiska życia. A także wielkiego widowiska końca świata. Wyobraża sobie, że koniec świata byłby w Rzymie spektaklem wysoko ocenionym i gorąco oklaskiwanym. Po czym wszystko można by zacząć od nowa, albo raczej odrodzić się. W filmie powracają liczne motywy i obsesje twórczości Felliniego.

Sarah Huttinger (Jennifer Aniston) jest w kropce. Dopiero co przyjęła oświadczyny swojego chłopaka Jeffa (Mark Ruffalo), gdy o swych planach małżeńskich poinformowała ją jej młodsza siostra Annie (Mena Suvari). Dziewczyna, w przeciwieństwie do Sary, nie zastanawia się nad słusznością decyzji i przystępuje do zorganizowania ślubu i wesela. Dla starszej siostry oznacza to konieczność spotkania się z rodziną, w której nigdy nie czuła się zbyt dobrze. Cieszy ją jednak możliwość spotkania z babką Katharine (Shirley MacLaine) - jedyną osobą z rodziny, w której towarzystwie młoda kobieta czuje się swobodnie. Podczas jednej z rozmów babcia wspomina, że Sarah nie jest pierwszą osobą w ich rodzinie obawiającą się małżeństwa. 30 lat wcześniej jej matka uciekła sprzed ołtarza w towarzystwie pewnego młodzieńca. Niedługo po tym zdarzeniu, w księgarniach pojawiła się powieść Charlesa Webba Absolwent. Sarah zaczyna podejrzewać, że losy jej rodziny mogły zainspirować Charlesa Webba do napisania książki. Wyrusza w podróż do San Francisco by spotkać się z Beau Burroughsem (Kevin Costner) - dawnym kolegą matki mogącym być, jak podejrzewa, tajemniczym młodzieńcem, z którym jej matka uciekła 30 lat temu sprzed ołtarza.

Błyskotliwy, surrealistyczny, zabawny - zachwycali się krytycy. Dzieło Felliniego nie każdego jednak zachwyci. Ale też nikogo nie pozostawi obojętnym wobec tego filmu. Oto poznajemy Snaporaza - kobieciarza, który nie marnuje żadnej okazji do podboju. Jedna z tychże okazji powoduje, że nasz bohater podążając za nią trafi wprost do miasta, które od początku wydaje się być inne niż zwykłe miasta - jest to bowiem miasto kobiet, w którym na dodatek akurat trwa kongres feministek. Snaporaz trafia więc prosto w środek agresywnych, pożądających i kipiących nieskrywanym seksapilem kobiet, które w połączeniu z męskimi fantazjami głównego bohatera, kreowanego przez Marcello Mastroianniego, są kanwą opowieści Felliniego.

Zagadkowy tytuł oznaczający w dialekcie romańskim "pamiętam" znakomicie oddaje poetykę i nastrój tego obrazu. Jest to opowieść o jednym z miasteczek włoskiej prowincji w latach 1930 - 35, kiedy to największy wpływ na sytuację ówczesnych Włoch wywierał kościół i ideologia faszystowska. Przede wszystkim jest to jednak historia mieszkańców włoskiej prowincji - ludzi, których życie upływa obok głównych nurtów życia politycznego i społecznego. Jest to historia leniwego, zamkniętego w sobie, nieprzeniknionego życia włoskiej prowincji, historia obijactwa, mizernych uczuć, śmiesznych po trosze aspiracji i pragnień - mówił o swym filmie Fellini. Reżyser jest daleki od idealizowania wspomnień z dzieciństwa. Jego film jest w równej mierze krytyczny co szyderczy. A mimo to z każdego kadru przebija wzruszenie i czułość wobec spraw i ludzi tamtego świata. Wobec wspomnień, których okruchy uwiecznione zostały z niezwykłą siłą artystycznej wizji.

Sony i Duane są najlepszymi przyjaciółmi, i jak to zwykle bywa swój czas spędzają na zabawie, graniu w kosza, podrywaniu dziewczyn i chodzeniu do kina. Na jednym z takich seansów filmowych coś się kończy, dochodzą do wniosku, że w ich życiu kończy się pewien beztroski etap, a zaczyna dorosłe życie...

Młody, zaledwie 15-letni chłopiec przebywa na niewielkiej wyspie u wybrzeży Anglii. Jest rok 1942, trwa II wojna światowa. Chłopak spotyka tu starszą od siebie o siedem lat kobietę. To młoda mężatka, właśnie ona staje się jego pierwszą nauczycielką gry miłosnej. Pierwsze doświadczenia nie pozostają bez wpływu na psychikę chłopca.

Marie (Eline Kuppens) to utalentowana biegaczka, która właśnie zakwalifikowała się na Mistrzostwa Świata. Niestety, ciągłe treningi odbiły ślad na jej zdrowiu i lekarz zakazał jej na miesiąc przygotowań. Młoda dziewczyna nie może znaleźć sobie zajęcia, dlatego korzysta z okazji i wprowadza się do nowo poznanego mężczyzny, Bobby'ego (Matthias Schoenaerts). Spokój zakłóca jej wiadomość, że poprzednia właścicielka mieszkania jej nowego chłopaka zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Marie podejmuje śledztwo w tej sprawie.