Główni bohaterowie to Ignacy Zasada – starszy referent w stanie spoczynku, jego wnuk – Piotruś, Katarzyna Słaboś – ponętna Kika oraz urzędnik Stefan, który zamordował ciotkę, aby zawładnąć jej samochodem. Autobus, którym podróżują, ulega wypadkowi. Wszyscy trafiają w zaświaty, gdzie są sądzeni za swoje ziemskie czyny na sądzie szczegółowym… Dziadek i wnuczek wkrótce przekonują się, że w zaświatach panuje taki sam bałagan jak na ziemi: giną akta, w piekle brakuje opału, w niebie pełno plotkarzy i intrygantów, a dusze latami czekają na wyroki…
Dwóch przypadkowych znajomych – Robert i Bertrand – w wyniku fatalnego zbiegu okoliczności trafia do więzienia. W ich celi przez przypadek zostaje ulokowana młoda powieściopisarka, która szukając tematów do swej pracy, odwiedziła więzienie. Obie strony podejmują próby wpłynięcia na adwersarza w celu uświadomienia zła płynącego z kryminalnych występków.
Z 80 minut filmu zachowało się jedynie 54.
W którym momencie bierność staje się czynnym zaniechaniem? Poranek z życia mężczyzny w średnim wieku, stojącym przed dylematem: pomóc ściganemu czy dla własnego bezpieczeństwa nie mieszać się w obserwowane z okna wydarzenia. Moralny dylemat wpleciony w trywialność porannych czynności paradoksalnie zyskuje na sile.
1905 rok. W jednym z przemysłowych miast Rosji strajkują robotnicy. W okna domu gubernatora lecą kamienie. Gospodarz domu wydaje rozkaz otworzyć ogień, w wyniku czego ginie troje dzieci. Od tego dnia wyrzuty sumienia nie dają mu spokoju...