Filmy dyktatura, reżim

Film przedstawia ostatnie dni sowieckiego dyktatora i chaos reżimu po jego śmierci.

Jeden z amerykańskich okrętów podwodnych trafia w szczelinę czasoprzestrzenną i przenosi się do przyszłości. Kilka lat później odnaleziony zostaje kapitan, ale nikt nie chce uwierzyć w jego historię. By udowodnić prawdę, Alan dołącza do specjalnego zespołu i wraz z nim po raz kolejny przenosi się w czasie, gdzie musi stanąć po stronie rebelii i walczyć z bezwzględnym dyktatorem, jego żołnierzami i armią cyborgów.

Bassam "Barry" Al Fayeed (Adam Rayner) wychował się w kraju Abbudin, położonym na Bliskim Wschodzie. Jako młody mężczyzna postanowił opuścić ojczyznę, bo miał dość bycia synem okrutnego dyktatora. W Stanach Zjednoczonych założył własną rodzinę, zrywając kontakty z arabską przeszłością. Po latach decyduje się wybrać wspólnie z żoną i dwójką nastoletnich dzieci do Abbudin na ślub swojego bratanka. Tragiczne wypadki sprawiają, że Barry zostaje w swoim rodzinnym kraju dłużej niż wcześniej planował.

Birmańscy reporterzy, uzbrojeni jedynie w małe, ręczne kamery wideo, narażając się na tortury i długoletnie więzienie, rejestrują życie w policyjnym państwie. Materiały przemycane są przez granicę, przekazywane bezpłatnie światowym mediom, do Birmy wracają dzięki transmisjom satelitarnym. Anders Østergaard nie tylko zmontował strzępki informacji w spójną całość, ale postanowił przyjrzeć się ich autorom - ludziom, którzy ryzykują wszystko, aby wiadomości o poczynaniach wojskowej junty i codziennych zmaganiach obywateli przedostawały się na zewnątrz. Poprzez ich losy śledzimy historyczne wydarzenia z września 2007, kiedy buddyjscy mnisi wyszli na ulice, protestując przeciwko reżimowi.

Najnowsze dzieło Luca Bessona to opowieść o birmańskiej działaczce politycznej i laureatce Pokojowej Nagrody Nobla, Aung San Suu Kyi. Po śmierci ojca – walczącego o niepodległość Birmy – Suu Kyi opuściła kraj i zamieszkała w Oksfordzie. W 1988 roku, zostawiając w Anglii dwóch dorastających synów i męża, powróciła do ojczyzny, aby zająć się schorowaną matką i nieoczekiwanie stanęła na czele ruchu walczącego o niepodległość Birmy. Kierując się filozofią walki bez użycia przemocy Mahatmy Gandhiego, założyła i stanęła na czele Narodowej Ligii na Rzecz Demokracji, która w 1990 roku wygrała wybory. Rządząca w Birmie junta wojskowa skazała ją za na trwający piętnaście lat areszt domowy (bez dostępu do telewizji, radia czy prasy), rozdzielając ją z mężem i dziećmi.

Według przedstawicieli reżimu Korei Północnej wszystkie sceny, wydarzenia i przedstawione miejsca mają obrazować wręcz idealną rodzinę żyjącą w najlepszym na świecie kraju. Witalijowi Manskiemu jednak z powodzeniem udało się pokazać zupełnie coś innego, a mianowicie skomplikowany mechanizm, za pomocą którego mieszkańcy Korei Północnej są poddawani po prostu indoktrynacji – i to już od najmłodszych lat.

Dokument ujawnia niewiarygodne historie opowiadane przez ludzi, którzy przeżyli tajne północnokoreańskie więzienia. Ich opowieści przeplatają się z archiwalnymi filmami propagandowymi z Korei Północnej, scenami ukazującymi codzienne życie narodu, którego każdy ruch jest śledzony, a każda niezależna myśl może mieć poważne konsekwencje. Doświadczenie autorki filmu w sztuce tańca wpłynęło na stylistykę filmu. Powstał poruszający obraz współczesnych tortur i poszukiwania swobody. Nie jest to jednak tylko film piętnujący działania rządu koreańskiego. To oryginalne spojrzenie na granice ludzkiej wytrzymałości. Bada, ile człowiek jest w stanie wytrzymać cierpienia, zachowując nadzieję na lepszą przyszłość. Tytuł filmu to nazwa wyhodowanej na 46. urodziny Kim Dzong Ila czerwonej begonii, symbolizującej mądrość, miłość, sprawiedliwość i pokój.

Niekonwencjonalna historia późnokomunistycznego okresu w Rumunii, opowiedziana z perspektywy zwykłych ludzi. Komiczne, dziwaczne opowieści osnute są na często surrealistycznych zdarzeniach dnia codziennego pod komunistyczną dyktaturą. Film składa się z pięciu opowiadań, które łączy nastrój, konstrukcja narracji i szczegóły charakterystyczne dla ówczesnej epoki: jedyna marka samochodu widoczna na ulicach to krajowa Dacia, wszyscy żyją z okradania państwa, nakazy partii muszą być wykonywane bez względu na to, jak bardzo są nielogiczne i absurdalne. Komedia zrealizowana na podstawie najzabawniejszych rumuńskich miejskich legend lat osiemdziesiątych XX wieku, odtwarzająca poczucie humoru, które pomogło Rumunom przeżyć komunistyczny reżim.