Filmy nożyczki

Próbujący odzyskać wspomnienia nieudolny fryzjer-zabójca oraz jego nożyczki trafiają w sam środek walki o władzę pomiędzy rywalizującymi frakcjami.

Rodzina Perronów przeprowadza się do kupionego po okazyjnej cenie domu. Jak się wkrótce okazuje haczyk tkwi w tym, że należał on niegdyś do potężnej czarownicy, której duch wciąż tam jest. Przerażeni zwracają się o pomoc do Lorraine i Eda Warrenów, którzy od lat zajmują się tego typu przypadkami. Tym razem zło okazuje się jednak znacznie potężniejsze, niż wszystko z czym mieli do tej pory do czynienia.

Młoda dziewczyna zostaje odesłana, by zamieszkać ze swoim ojcem i jego nową dziewczyną. Po przeprowadzce, nastolatka odkrywa w nowym domu dziwaczne stworzenia, które chcą jej wmówić, że jest jedną z nich.

Mort Rainey (Depp) jest uznanym pisarzem, który po rozstaniu z żoną zrywa z „wielkim światem” i przenosi się na prowincję do domu nad jeziorem. Będąc w głębokiej depresji cierpi na niemoc twórczą. Tymczasem u progu jego domu zjawia się psychotyczny nieznajomy John Shooter (Turturro) zarzucając Mortiemu plagiat jego opowiadania i żądając sprawiedliwości i zadośćuczynienia. Gdy żądania przeradzają się w śmiertelne groźby Rainey zwraca się o pomoc do prywatnego detektywa Kena Karsha (Dutton). Jednak nic nie jest w stanie powstrzymać horroru, który już zdążył wymknąć się spod kontroli. Rainey wkrótce odkrywa, że nie może ufać nikomu i niczemu...

Oda do radości to wielowątkowa opowieść o trójce młodych bohaterów, próbujących ułożyć sobie życie we współczesnej Polsce. Losy całej trójki splatają się w kluczowym dla ich życia momencie. Aga po pobycie w Anglii wraca do domu, na Śląsk. Jej ojciec jest zagrożony zwolnieniem z kopalni, dziewczyna postanawia więc otworzyć własny zakład fryzjerski, żeby pomóc rodzinie. W Warszawie Michał wygrywa radiowy konkurs hip-hopowy, jednak w życiu rodzinnym i uczuciowym nie ma zbyt wiele szczęścia. Wiktor wrócił ze studiów do niewielkiej nadmorskiej miejscowości. Tu jednak nie może dogadać się z rodzicami, a jedyną posadą, jaką udaje mu się znaleźć, jest praca w wędzarni ryb.

Właściciel zamku na wzgórzu powołał do życia cyborga, Edwarda, któremu nie zdążył stworzyć rąk, gdyż umarł. Dlatego Edward ma zamiast rąk nożyczki, którymi umie się świetnie posługiwać. Gdy umarł jego stwórca, Edward został w zamczysku i nie wychodził nigdzie. Pewnego dnia, pewna akwizytorka kosmetyków, której się sprzedawanie nie udawało, poszła do zamku, który był puszczony od lat. Gdy go zobaczyła, nie przestraszyła się, ale postanowiła go przyjąć do swojego domu. Na początku przerażał jej córkę, ale potem, gdy go poznała, pokochała go. Edward bowiem, choć był cyborgiem, to umiał kochać.

Przed laty w telewizji emitowano serial o kosmonautach, którzy zażegnują wszelkie konflikty w galaktyce. Fale telewizyjne zostały później odebrane przez Obcych, którzy uwierzyli, że emitowany obraz to rzeczywistość. Przybywają więc na Ziemię. Chcą, by komandor Taggart (Tim Allen) i jego filmowa załoga pomogli im pokonać groźnych wrogów.

Po opuszczeniu szpitala dla umysłowo chorych Ricky zaczyna śledzić Marinę, prostytutkę, z którą kiedyś uprawiał seks. Ricky postanawia namówić ją, żeby została jego żoną.

Młoda kobieta Sarah (Alysson Paradis) jest w dziewiątym miesiącu ciąży. Termin porodu wypada akurat w Święta Bożego Narodzenia, ale ona nie wydaje się tym zainteresowana. Taki stan zobojętnienia trwa już cztery miesiące, od momentu wypadku, w którym Sarah straciła męża. Jest to czas zamieszek we Francji wywołanych przez imigrantów. Wieczorami na ulicach Paryża nie jest bezpiecznie. Do domu Sarah niespodziewanie puka nieznajoma kobieta (Beatrice Dalle) prosząc o pomoc. Nieufność dziewczyny wzbudza to, że zna ona wiele osobistych szczegółów z jej życia i odmawia otwarcia drzwi. Kobieta odchodzi, ale w nocy, gdy Sarah śpi włamuje się do jej domu. Od tego momentu rozpoczyna się krwawa gra o życie. Nieznajoma najwyraźniej chce dziecka, które nosi Sarah, a to w jaki sposób je zdobędzie nie robi jej żadnej różnicy.

W niewyjaśnionych okolicznościach mieszkańcy pewnego miasta tracą wzrok. Nagła choroba rozprzestrzenia się z taką prędkością, że wkrótce porzucone zostają wszelkie próby znalezienia lekarstwa, gdyż każdy kontakt z zarażonym powoduje utratę wzroku. Wśród ludzi wybucha panika. Władze są coraz bardziej bezradne, w obliczu szerzącej się epidemii decydują się odizolować chorych w opuszczonym szpitalu psychiatrycznym i poddać ich kwarantannie. Wraz z gwałtownie rosnącą liczbą pacjentów dramatycznie pogarsza się ich sytuacja. Stopniowo wyczerpują się zapasy jedzenia, zaczyna się walka o władzę. Jeden ze zbuntowanych pacjentów (Gael García Bernal) posuwa się do niewyobrażalnej brutalności stając się samozwańczym przywódcą jednej z grup. Do szpitala trafia także kobieta (Julianne Moore (I)), która pozorując utratę wzroku, postanawia towarzyszyć swojemu mężowi. „Miasto ślepców” to przerażająca wizja apokalipsy, która nagle urzeczywistnia się w bezimiennej metropolii.