Filmy proboszcz

Akcja serialu rozgrywa się w Sandomierzu i jego okolicach. Każdy z odcinków opowiada odrębną historię. Powracający z misji na Białorusi ksiądz Mateusz (Artur Żmijewski) zostaje wezwany przez biskupa (Sławomir Orzechowski). Na spotkaniu w kurii dowiaduje się, że obejmie probostwo w niewielkiej miejscowej parafii. Na pierwszej mszy odprawianej przez Mateusza poznajemy barwne grono jego parafian. Jest wśród nich jego gospodyni Natalia (Kinga Preis), Piotr – kościelny i organista w jednej osobie (Łukasz Lewandowski) i policjant Nocul (Michał Piela). Gdy niezwykły detektywistyczny talent nowego proboszcza się ujawni się, aspirant Nocul stanie się częstym gościem na plebanii.

Młoda Rosjanka, którą okradziono po przekroczeniu polskiej granicy, znajduje schronienie w Królowym Moście.

Inżynier Jan Wiktus (Zygmunt Kęstowicz) wraca z zagranicy do rodzinnego miasteczka, gdzie czeka na niego stęskniona żona Helena (Ewa Wawrzoń). Wkrótce po powrocie, w domu Wiktusów, pojawia się Paola Campobella, kobieta którą Jan poślubił we Włoszech. Od tej pory rodzina inżyniera znajdzie się w centrum zainteresowania i będzie niewyczerpanym źródłem plotek. O ile mieszkanie we trójkę w zgodzie pod jednym dachem, okazuje się dla Wiktusów możliwe, o tyle dla miejscowej ludności ten stan rzeczy jest nie do zniesienia. Główny zainteresowany nie zamierza poddawać się naciskom opinii publicznej. Przecież kocha obie kobiety.

Stach jest nastolatkiem, który ma swój świat. Jednak mieszka w prowincjonalnym miasteczku i jego poglądy wyraźnie odstają od innych. Wkrótce zostaje oskarżony o próbę zabicia miejscowego proboszcza. Jakby tego było mało, odtrącony przez społeczeństwo ulega poważnemu wypadkowi, w którym traci wzrok. Jego jedyną życzliwą osobą jest piękna pielęgniarka, Kazia.

Opowieść o perypetiach młodej Amerykanki (Ilona Ostrowska), która osiedliła się w małej podlaskiej wsi Wilkowyje, gdzie odziedziczyła niewielki dworek. Obok znanych już bohaterów, którzy zdobyli ogromną sympatię widzów w pierwszej serii Rancza, w kolejnych odcinkach pojawiają się nowe postaci. Młody ambitny absolwent wydziału zarządzania, Fabian Duda (Piotr Ligienza), będzie odbywać w gminnym urzędzie praktykę, biskup (Wiktor Zborowski) złoży nieoficjalną wizytę proboszczowi miejscowej parafii, a w dworku zamieszka zaproszony przez Kusego Arek (Przemysław Sadowski). Po kilkudziesięcioletniej nieobecności wraca też w rodzinne strony Stach Japycz (Franciszek Pieczka), brat Japycza.

Goldi, drobny złodziejaszek, przewozi pociągiem walizkę z precjozami ukradzionymi z kościoła. Wsiada do przedziału, w którym siedzi Wolter. Pech chce, że ktoś włącza hamulec bezpieczeństwa i walizka spada na głowę Woltera. Gdy Goldi usiłuje docucić Woltera, z przerażeniem orientuje się, że mężczyzna nie żyje. Goldi nie może zgłosić się na policję, bo ma ze sobą "trefny" towar. Zdesperowany postanawia podrzucić te zwłoki komuś innemu.

Wieś Piaski na Pomorzu. Tysiące hektarów ziemi leży odłogiem, większość mieszkańców jest bez pracy i próbuje jakoś przeżyć, stosując zasady handlu wymiennego, w którym najistotniejszym towarem są ryby nielegalnie łowione w pobliskim jeziorze. Wójt gminy Piaski jest bezradny wobec tej sytuacji, ma zresztą mnóstwo innych zmartwień, a do tego jeszcze musi się przygotować na przyjęcie delegacji z niemieckiego okręgu Wielensdorf, która ma przybyć w ramach nawiązywania unijnej przyjaźni i współpracy. Z tego też powodu zjawia się we wsi wiceminister.

W miasteczku Rockville rody McKayów i Canfieldów od pokoleń toczą krwawą wendetę. Gdy ginie John McKay, wdowa ucieka z maleńkim synkiem do Nowego Jorku. O tej tragicznej historii Willie McKay dowie się 20 lat później, kiedy ruszy do Rockville objąć rodzinną posiadłość. W drodze poznaje uroczą dziewczynę i z wzajemnością się w niej zakochuje; nieświadomy, że to Virginia Canfield, której ojciec i dwaj bracia poprzysięgli zemstę ostatniemu z McKayów…

Bohaterami są mieszkańcy wsi położonej niedaleko Białegostoku. Jest piękny, słoneczny poranek, wszędzie panuje wiąteczna atmosfera, kociół i wierni szykują się do obchodów więta Bożego Ciała. Trwają ostatnie przygotowania - przyozdabianie trasy procesji, prasowanie komunijnych białych sukienek, polerowanie masek samochodów, bo przecież w takim dniu trzeba się pokazać przed sąsiadami. Na tle wiątecznej gorączki toczą się równolegle dwa wątki. Maciek, młody dorobiewicz i pozer, konsumpcyjnie nastawiony do życia, podróżuje z Warszawy nowiutkim jeepem. Jedzie do rodzinnego Białegostoku. W drodze zabiera autostopowicza, swego rówienika - człowieka skromnego, zrównoważonego i małomównego. Damian jest przeciwieństwem Maćka, ceni inne wartoci w życiu. On również wraca w rodzinne strony. Przez cały czas młodzi ludzie prowadzą dyskusję teologiczno-wiatopoglądową. Rozmawiają na temat więta Bożego Ciała i w ogóle wiary. Maciek wypowiada się z pogardą o katolikach, instytucji Kocioła i "czarnych". Kpi z procesji i wiejskiej ciemnoty. Damian staje w obronie ludzi wierzących, sam wierzy w Boga. Dwaj dyskutujący podróżni zmierzają w kierunku wsi, gdzie wkrótce ma dobyć się procesja i trwają ostatnie przygotowania. Ksiądz proboszcz wydaje polecenia, wokół krząta się kocielny i inni pomocnicy. Miejscowy muzyk, Jacek, organizuje sprzęt nagłaniający, by uroczyste słowa proboszcza dotarły do wszystkich wiernych. Ale nawet w tak uroczystym dniu nie wszystko odbywa się po bożemu. Nie ustaje spór zwanionych rodzin - zamożnych Kowali i znacznie uboższych Suszków. W jednym z domów kłócą się również małżonkowie. Suszek jest wciekły, bo w jego polonezie zepsuły się włanie hamulce. Żona Zofia wymyla mu od głupków i obwinia o całe zło. W swej zapalczywoci zapomina o białej sukience córki Pameli. W rezultacie na nieżnobiałej tkaninie odciska się brunatna plama od żelazka. Trzeba się upokorzyć i pożyczyć sukienkę Andżeliki od Kowali, by Pamela mogła sypać kwiatki. W końcu wszyscy ruszają na procesję. Dumny Kowal w nowym, błyszczącym daewoo, a także Suszek z rodziną, który zdecydował się na jazdę mimo uszkodzonych hamulców. Tymczasem zrywa się burza. W ulewnym deszczu dochodzi do poważnej kolizji samochodowej.

W okresie "Aby Polska rosła w siłę, a ludzie dostali Żytniej" film Henryka Kluby do scenariusza Wiesława Dymnego nie mógł się ukazać i został tzw. "półkownikiem". A nie mógł z prostej przyczyny - pokazywał bowiem zachowania młodzieży, które, według propagandy PRL, w Polsce nie występowały. I tak - do miasteczka terroryzowanego przez bandę motocyklistów przyjeżdża młody dziennikarz, Tadeusz Rusin, który chce tą całą sytuację opisać. Już pierwszego dnia styka się z motocyklistami stając w obronie bitego przez nich chłopaka, ale sam również obrywa. Z pomocą przychodzi mu... Katarzyna - siostrzenica proboszcza i biegła w judo dziewczyna, która pomoże mu także zdobyć zaufanie bandy, niezbędne do napisania dobrego reportażu.