Filmy miłość, malarz, krew

Akcja filmu toczy się we Włoszech w XIV wieku. Do opactwa benedyktynów przybywa franciszkański mnich Wilhelm z Baskerville (Sean Connery), oraz jego uczeń Adso z Melku (Christian Slater). Zostają oni poproszeni przez Opata o rozwikłanie tajemniczej zagadki związanej ze śmiercią zakonnika. W czasie ich pobytu zostają znalezione kolejne zwłoki. Jest to wciągająca adaptacja powieści Umberto Eco.

Po śmierci ojca młodziutki Dorian przyjeżdża do Londynu po odziedziczony majątek. Szybko udaje mu się zaprzyjaźnić z lokalną arystokracją i zdobyć nowych przyjaciół. W śród nich są Basil Hallward uzdolniony malarz i Lord Henry Wotton, który szybko staje się mentorem Doriana. Jakiś czas później Basil maluje dla Graya portret, przy którym chłopak zaprzedaje duszę diabłu za wieczną młodość. O dziwo spełnia się to i Dorian mimo upływu lat, odniesionych ran i nadużywania wszelkiego typu używek wciąż pozostaje piękny i młody. Zmienia się jedynie jego wizerunek na obrazie, odzwierciedlający duszę.

Sally Perel, żydowski chłopak uciekając przed hitlerowcami, trafia do organizacji komsomolskiej w Grodnie, gdzie wciela się w żarliwego wyznawcę ideologii komunistycznej. Los sprawia, że wpada w ręce wyznawców ideologii wyższych ras... i okazuje się dla nich najczystszym egzemplarzem aryjczyka, godnym szlifowania swych umiejętności w kuźni kadr faszystowskiego państwa.

Obraz małego miasteczka, Empire Falls w stanie Maine, które ma swoją wielką historię. Główny bohater, 40-letni Miles Roby prowadzi tam najpopularniejszy bar o nazwie Empire Grill. Boryka się także z problemami rozwodowymi, utyskującym ojcem, prowokującym kłopoty młodszym bratem i nastoletnią córką.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Jean jest dezerterem z armii kolonialnej i potajemnie przybywa do Hawru. Tam zachodzi do podrzędnej knajpy, w której poznaje Nelly. Kobieta ukrywa się przed swoim opiekunem Zabelem, który zabił jej narzeczonego. Unika również bossa miejscowych gangsterów, Luciena, który chce ją posiąść. Jean i Nelly zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia, co niebawem doprowadzi do tragedii.

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Tajemnicza seria morderstw ma miejsce w Nicei na francuskiej riwierze. Komisarz Carella (Jean-Louis Trintignant) prowadzi śledztwo i desperacko próbuje znaleźć brakujące ogniwo między wszystkimi tymi morderstwami.

Film został oparty na legendach krążących wokół postaci węgierskiej księżnej, siostrzenicy polskiego króla Stefana Batorego - Elżbiety Batory - najsłynniejszej seryjnej morderczyni w historii ludzkości. Wbrew pozorom Elżbieta była nowożytną kobietą renesansu, którą zgubne dążenie do piękna i nieśmiertelności doprowadziło na drogę morderstwa.