Dokumentalny 1966

Uchwycone w kolorze świadectwo minionej epoki. W dokumencie Jerzy Hoffman prezentuje magiczny świat ludowego targowiska. Jarmarku, gdzie przechodzi się nie tylko, by zrobić zakupy, ale także w celu oderwania się od szarej rzeczywistości Polski Ludowej. W rezultacie pośród straganów uwijają się grupy hochsztaplerów, specjalistów od czarnej magii, domorosłych wynalazców i charyzmatycznych uzdrowicieli. Jarmark cudów to barwny świat pełen figurek Najświętszej Panienki, serduszek z piernika i maści na wszelkie dolegliwości. Dokument, nagrodzony podczas Konkursu Filmów Turystycznych w Warszawie w 1967 roku, rezygnuje z ironii czy wielkomiejskiego paternalizmu, przedstawiając bohaterów z sympatią i obdarzając ich ciepłem.

Krótki filmik edukacyjny, który ma za zadanie uświadomić widzom, że niedopałki papierosów zaśmiecają chodniki i mogą spowodować pożar oraz poważne zniszczenia. W serii krótkich scenek widzimy drogę papierosa z taśmy produkcyjnej aż do niedopałka wyrzuconego przypadkowo na suchą trawę bądź ulicę.

Telewizyjne sławy w bufecie, rozmowy w kuluarach, próby kabaretu Olgi Lipińskiej i kulisy kultowego teleturnieju – „Wielka Gra”. Jednak nie wszystko działa sprawnie, nie wszyscy są zadowoleni: telewidzowie dzwonią z pretensjami lub nierealistycznymi prośbami. Gdy wszystko zawodzi, rozwiązaniem może okazać się komunikat: Przepraszamy za usterki. Dokument można również uznać za zdradzający pewne cechy autobiografizmu, charakterystyczne dla całej twórczości Mariana Marzyńskiego.

Na głęboką prowincję do biednej wiejskiej szkółki przyjechała nowa nauczycielka. Rozpoczyna swój pierwszy dzień pracy od spotkania z dziećmi i rodzicami. Poznaje dzieci, po kilkoro w czwartej i trzeciej klasie. Uczniowie mają duże zaległości z polskiego i matematyki, poza wsią nie widziały świata.

Krótki dokument, który przedstawia scenki rodzajowe z podrzędnej knajpki gdzieś w Polsce. Ludzie, przeważnie z niższej warstwy społecznej, piją alkohol, rozmawiają o ojczyźnie i tym, co spotkało ich ostatniego dnia, flirtują ze sobą, tańczą oraz opowiadają dowcipy i anegdoty.

Film dokumentalny będący swoistym świadectwem walk partyzanckich mających miejsce w portugalskiej kolonii - Gwinei. Obrazy przedstawiają nam terytoria już wyzwolone, gdzie wojna współistnieje z powstaniem pierwszych struktur afrykańskiego społeczeństwa obywatelskiego, które organizowane jest w lasach, na wsiach czy sawannie. Film ukazuje m.in. wioski zniszczone przez portugalskie bombardowania oraz pozostałości zestrzelonych samolotów. Niektóre sekwencje poświęcone są wiecowi Afrykańskiej Partii Niepodległości Gwinei i Wysp Zielonego Przylądka, podczas którego Luis Cabral przemawia na temat walki wyzwoleńczej. Przedstawiono także zeznania Osvaldo Vieiry, dowódcy Armii Północnej. Dokument zamykają zdjęcia starcia z portugalskim patrolem i późniejszego powrotu partyzantów do bazy.

Film oświatowy, w którym poznajemy poszczególne elementy filmu i technikę filmową. Śledzimy rozwój technologiczny, poznajemy typy filmów. Spojrzenie na film nie od strony widza, tylko od strony jego technicznej realizacji.

Od południowego wybrzeża Wietnamu po niebezpieczne dzielnice Santo Domingo, ten historyczny film informacyjny pokazuje zróżnicowany zakres misji wykonywanych przez Korpus Piechoty Morskiej USA w 1965 roku.

Wyprodukowany dla amerykańskiego personelu wojskowego, doradzającego zagranicznym armiom, film wyjaśnia znaczenie Konwencji Genewskich w odniesieniu do cywilów oraz rannych i uwięzionych bojowników wroga w niekonwencjonalnych wojnach.

Film ten promuje Korpus Piechoty Morskiej USA jako ścieżkę kariery dla młodych mężczyzn, pokazując obowiązki, odpowiedzialność i korzyści płynące ze szkolenia na stanowisko oficerskie.