NH21. Zjawiskowo autentyczna i autentycznie zjawiskowa Kappel w brutalnym świecie pornobiznesu, który jest tłem do opowiedzenia o drodze i potrzebie sławy. 7+
NH21. Uderza mocno w system i społeczeństwo, a także udanie łączy absurd z powagą sytuacji. Czasami jedynie za dużo parodii.
NH21. Nie ma żadnego ujścia dla emocji, które prezentuje Farhadi. Siedzimy jak w buzującym kotle i jesteśmy jednocześnie po każdej ze stron. 7+
NH21. Gryzie mi się tu kilka rzeczy. Niby dosadnie i niespiesznie, ale ars gratia artis wg Noe. Smutny film, choć miejscami dziwnie poprowadzony.
NH21. Surowo i przeszywająco zimnie, ale są miejsca, gdzie zastanawiam się kto jest głupszy – ja czy twórcy. Brak tu chyba porządnego scenariusza. 5+
NH21. Źle się po tym filmie robi człowiekowi. Brutalne bez odwracania kamery i pozbawione empatii kino. Szkoda jedynie, że często to też beznamiętna opowieść.
NH21. Żyje ten film własnym życiem i widać, że sprawia mu to ogromną radość, tak jak i pewnie twórcom oraz mnie. Świetny charakter ma to dzieło. 6+
NH21. Streszczenie hasła na wiki. Nie ma potrzeby dorabiać do tego ładnych czarno-białych kadrów i próbować ubierać w noir, bo obojętność przeszywa nazbyt.
NH21. Mam wrażenie, że Weerasethakul po prostu przemielił swoją twórczość i wybrał to, co mu się najbardziej podoba. Sporo odgrzewanego bełkotu, mniej dobra.
NH21. Film, który ma charakterystyczny pazur. Od skrywanego bólu, po drapieżną muzykę, przez zadziorny miejscowy klimat. Końcówka jest perełką.
Proszę czekać…