Filmy 1963

Praca dyplomowa brytyjskiego reżysera zrealizowana pod opieką Stanisława Różewicza, pierwsza zachowana rejestracja treningu wokalnego i fizycznego aktorów, prowadzonego przez Jerzego Grotowskiego, obrazująca jego ówczesne badania nad działaniami rezonatorów. Materiał powstał w okresie przygotowań Teatru 13 Rzędów do spektaklu „Tragiczne dzieje doktora Fausta” wg Christophera Marlowa (premiera, zarazem polska prapremiera dramatu, 23 kwietnia 1963 roku). Zawiera ponad sześciominutowe fragmenty tego spektaklu, przedstawiające przede wszystkim Zbigniewa Cynkutisa w roli tytułowej, ale także Renę Mirecką (Mefista). Grotowski udzielił też wywiadu do filmu, został nagrany przy kościoła „na górce” w Opolu. Artysta był związany z miastem od 1959 do 1964 roku, kiedy kierował Teatrem 13 Rzędów, przekształconym z czasem w Teatr Laboratorium 13 Rzędów, działającym przy Rynku w klubie Maska. Film otrzymał Nagrodę DKF „Zygzakiem” na Festiwalu Filmów PWSTiF, Warszawa, 1964 rok.

Jeden z debiutanckich krótkich metraży Andrzeja Kondratiuka, nakręconych w łódzkim Se-Ma-Forze. W tym wczesnym okresie twórczości reżyser często wykorzystywał poetykę groteski do opowiadania prostych historyjek. Muzykę do filmu napisał Krzysztof Komeda. Główny bohater, grany przez Henryka Klubę, odprawia wieczorną toaletę i szykuje się do snu. Jak na złość nie może jednak zmrużyć oka. Zaczyna więc testować przeróżne sposoby ułatwiające zasypianie, poczynając od liczenia owiec.

Serial animowany Na tropie opowiada o sympatycznym chłopcu, który rozwiązuje rozmaite zagadki detektywistyczne. Zawsze czujny – stoi na straży prawa i broni innych przed niebezpieczeństwami. Czasem sensacyjne historie są wynikiem jego nadmiernie rozbudzonej wyobraźni, ale czasem świadczą o bystrości chłopaka.

Dla chciwego króla Midasa liczy się tylko bogactwo. W skarbcu przechowuje stosy drogocennych przedmiotów i monet. Dorzuca do niego nawet koronę zdjętą z głowy swojej córki. W skarbcu spotyka bóstwo, które sprawia, że od tej pory czegokolwiek dotknie Midas, zamieni się w złoto.

Zrealizowana w Janowie Podlaskim, wysmakowana wizualnie impresja dokumentalna Zbigniewa Raplewskiego z 1963 roku, ukazująca konie czystej krwi arabskiej na tle letniego polskiego krajobrazu. Obserwujemy zwierzęta u wodopoju, podczas beztroskich zabaw, pasące się na łące, zażywające kąpieli w rzece. Uderza ich naturalna harmonia z otaczającą przyrodą. Malarskie zdjęcia Raplewskiego podkreślają wdzięk i żywiołowość, a jednocześnie majestatyczność tych pięknych zwierząt. Ostatnia scena filmu wdziera się jednak do tej sielanki nieprzyjemnym dysonansem…

Animacja stylistycznie przypominająca książkę z epoki wiktoriańskiej ożywia trzy krótkie historie, których tytuły przyporządkowane są trzem pierwszym literom alfabetu łacińskiego: A jak automobil, B jak balon i C jak ciuchcia.

Kraksa jest filmem, który ma za zadanie ostrzec widza, przed szybką jazdą samochodem. Pokazuje nam młodą parę, która wybiera się na przejażdżkę autem. Chłopak jedzie jednak zbyt brawurowo i powoduje wypadek, wskutek czego dziewczyna trafia do szpitala.

Sen to ponad ośmiogodzinny (skrócony w późniejszym czasie do pięciu godzin), bez dźwiękowy zapis snu Johna Giorna, kochanka Andy'ego Warhola, reżysera filmu.

Na zrealizowaną w 1963 roku etiudę szkolną składa się krótki wątek fabularny wpleciony w scenerię krakowskich juwenaliów. Kamera cały czas znajduje się w centrum wydarzeń i towarzyszy głównemu bohaterowi – Jurkowi – w poszukiwaniach siostry. Ukazane w etiudzie wydarzenia w zamyśle stanowiły część większej całości. W roli głównej w etiudzie wystąpił Andrzej Paczkowski, obecnie znany historyk.

Don Juan, legendarny szlachcic z Sewilli, łamie serca kobiet, arystokratek, zakonnic i wieśniaczek. A animatorzy ilustrują jego wyczyny gustowną wycinanką.