Filmy paryż, okupacja

W 1930 roku w Paryżu Léon Galipeau (Michel Galabru), lekarz ogólny o wątpliwych kompetencjach, bada Louisa Martineta (Michel Serrault), 59-letniego kawalera. Przekonany, że jego wycieńczony pacjent ma najwyżej dwa lata życia, Galipeau przekonał swojego brata Émile'a (Jean-Pierre Darras), by nabył wiejski dom należący do Martineta w małej wówczas wiosce rybackiej: Saint-Tropez. Obaj bracia, pewni swoich interesów, zgadzają się nawet na indeksowanie dożywotniej renty według wartości, jak sądzą, bez przyszłości: w aluminium. Z biegiem lat Martinet nie tylko ma oko, ale także odzyskuje wigor i entuzjazm pod prowansalskim słońcem. Była to era boomu lotniczego: ceny aluminium rosły, renty dożywotnia rosły w nieskończoność, a rodzina Galipeau zniecierpliwiła się. Zmęczona czekaniem, aż Martinet umrze, snuje plany pozbycia się kłopotliwego rencisty. Niestety, z pomocą wydarzeń (II wojna światowa, Exodus, okupacja niemiecka, potem czystki) próby Galipeausów w celu wyeliminowania Louisa niezmiennie zwracają się przeciwko nim. Jeden po drugim, Galipeausy umierają pod zawsze szczerym spojrzeniem mężnego emeryta, stulatka.

W okupowanym przez nazistów Paryżu, młoda akompaniatorka Sophie Vasseur dostaje pracę u słynnej piosenkarki Ireny Brice. Gdy mąż Ireny, Charles, biznesmen współpracujący z nazistami, walczy z własnym sumieniem, Irena staje się obsesją Sophie...

Paryż, luty 1942. Pułkownik Valogne (Thierry Lhermitte) ma ambitny projekt nakręcenia filmu gloryfikującego wartości Rewolucji Narodowej. Znalazł już producenta Couperina (Jacques Bonnaffé), reżysera Vignaulta (Didier Bezace) i scenarzystę, a koordynacją wszystkich działań zajmuje się Delabit (Claude Brasseur), dyrektor produkcji mający silne wsparcie. Główny aktor, niejaki Lambert (Jean-Claude Adelin) ujawniony na scenie, nadaje się do gry, ale filmowanie okazuje się delikatne. Ciągle muszą pogodzić poszukiwania żydowskiego personelu, godzinę policyjną, a nawet cenzurę. Urok Lamberta uwodzi Lucie (Marianne Denicourt, scenarzystkę, która w dniu zaginięcia szybko rozumie, że padła ofiarą łapanki homoseksualistów...

W sierpniu 1944 roku Paryż został wyzwolony. W zgiełku wydarzeń, Christiane Mercier (Géraldine Pailhas), młoda pielęgniarka, spotyka Michela (Matthieu Rozé), członka ruchu oporu. Po nocy razem, Christiane zachodzi w ciążę. Kilka miesięcy później, młoda kobieta spotyka Jacquesa (Vincent Perez), krewnego Michela i zakochuje się. Jacques dzieli z nią uczucia, ale nie chce zranić swojego bliskiego.

Druga wojna światowa, Francja tuz przed inwazja aliantów. Podwójna agentka Naska / Lolita jest atrakcją w domu publicznym "Le Diable Rose", który jest odwiedzany zarówno przez Niemców jak i partyzantów. Francuski ruch oporu liczy na informacje od atrakcyjnej agentki.

Film przedstawia losy Francji w latach 40. podczas trwania drugiej wojny światowej. Pokazuje jak ówczesne władze Francji współpracowały z nazistowskimi Niemcami. Ukazane są archiwalne materiały z tamtych czasów.

Poprzez wspomnienia z dzieciństwa podczas okupacji niemieckiej Charles Matton przywołuje atmosferę tej epoki odczuwaną przez dziecko. Czerwiec 1940 rok. Wehrmacht zarekwirował dom, w którym mieszka Pierre (Jean-François Balmer), jego żona Magdeleine (Caroline Silhol), ich syn Charles (Léonard Matton). Wtedy zaczyna się dziwne współżycie: z jednej strony francuska rodzina z dwiema służącymi, Louise (Cécile Vassort) i Leą (Béatrice Avoine), i piękna żydowska nauczycielka, którą wszyscy nazywają Mademoiselle (Magali Leiris). Z drugiej strony niemieccy okupanci: fanatyczny Krantz (Burghart Klaußner) i uczciwy Karl (Thomas Huber). Głęboka przyjaźń wkrótce połączy Charlesa i Karla. Ale zagrożenia niepewnej przyszłości podważają ich związek. Lata mijają, a Karl musi wyjechać na front rosyjski. Pisze całą grozę wojny swojemu młodemu przyjacielowi. Charles potajemnie czyta zakazane listy, które palą jego niewinność i sprawiają, że dzień po dniu staje się bardziej dojrzały.