Fargo

Dwa pierwsze sezony super, trzeci bezsensownie rozciągnięty z "momentami". Czwartego nie oglądam.

Obejrzałam właśnie sezon 4 i trochę trudno mi go ocenić, gdyż ma sporo plusów, jak i minusów.
Z plusów: na pewno fenomenalne zdjęcia. Jedne z lepszych w serialach, świetne kolory, tempo, tutaj wszytko mi gra, takie zdjęcia naprawdę lubię. Do tego mamy kilka naprawdę fajnych postaci kobiecych: pielęgniarka oraz uciekinierki. Charakterystyczne, przerysowane, a jednocześnie z krwi i kości. I tutaj przejdę do minusów: gdyby reszta postaci była równie dobra, serial na pewno by zyskał, niestety reszta jest raczej przeciętna. Brakuje mi też czarnego humoru i zwrotów akcji (takich np jak przypadkowe postrzelenia). Sama historia, sama w sobie, jest średnia, stąd też przedaloby się więcej elementów groteskowych właśnie jak postacie, dialogi czy zwroty akcji.

Hulu, S1. Leszcz spotyka profesjonalnego mordercę, i sprawy się komplikują. Można obejrzeć, chociaż wiele z tego nie zapamiętam. Świetny humor na początku.

9/10 – Sezon pierwszy tak bardzo mi się spodobał, że "Fargo" uznaję za mój ulubiony serial (ale muszę przyznać, że w serialach mam spore zaległości). Świetny klimat małego amerykańskiego miasteczka jest bardzo podobny do "Fargo" Coenów, ale także innych ich filmów. Najbardziej urzekła mnie idealnie wyważona proporcja między komizmem i brutalnością. Genialny Martin Freeman w roli Lestera Nygaarda, który w trakcie sezonu przechodzi niesamowitą przemianę. Jedyny, ale za to spory minus jaki przeszkadza mi w "Fargo" to zupełne porzucenie niektórych wątków (brat Lestera, właściciel marketów). Gdyby ich historie zostały zakończone, całość świetnie by się zamykała, a tak pozostaje niedosyt i nadzieja, że w kolejnym sezonie akcja jakoś do nich nawiąże. Na drugi sezon czekam z wielką niecierpliwością!

No i za co tyle gwiazdek, za co? – Szału nie ma.