Filmy okupacja

Jedna z nielicznych komedii o holocauscie. Opowiada historię włoskiego wieśniaka Guido, który trafia wraz ze swoim 4-letnim synkiem i ukochaną żoną do obozu koncentracyjnego. Mężczyzna wykorzystuje swoją bujną wyobraźnię po to, aby jego syn nie przekonał się o okrucieństwie wojny i tłumaczy mu, że jest to gra, a do zdobycia jest 1000 punktów... Śmieszna i mądra komedia, doceniona na wielu festiwalach, m.in. na festiwalu w Jerozolimie, gdzie został wybrany najlepszym filmem o holocauscie.

Po dziewięciu latach drogi dwójki nieznajomych, którzy przypadkowo spotkali się w pociągu jadącym do Wiednia, krzyżują się ponownie - tym razem w Paryżu. Podczas trasy promocyjnej nowej książki Jesse (Ethan Hawke) dostrzega, że w paryskiej księgarni przypatruje mu się Celine (Julie Delpy). Ona mieszka teraz w Paryżu, on w Nowym Jorku. On odlatuje jeszcze tego samego wieczora, mają więc zaledwie kilka godzin, by sprawdzić, czy ich uczucie jest tak samo silne jak dziewięć lat wcześniej w Wiedniu.

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Ekranizacja filozoficzno-erotycznej powieści Witolda Gombrowicza. Okupowana Polska, rok 1943. Fryderyk, reżyser, i Witold, pisarz, wyruszają do majątku Hipolita, znajomego Witolda. W spokojnej atmosferze prowincji, gdzie niemal udaje się zapomnieć o trwającej wojnie, mężczyźni zaczynają toczyć tajemniczą, dwuznaczną grę. Manipulują ludźmi ze swego otoczenia, rozkoszując się obserwowaniem ich reakcji. Nie wszystko jednak da się przewidzieć.

Akcja filmu toczy się tuż po wojnie, w Wiedniu podzielonym na kilka stref okupacyjnych. Na zaproszenie przyjaciela Harry'ego Lime'a przyjeżdża do miasta młody kanadyjski pisarz Holly Martins, autor kiepskich powieści kryminalnych. Na miejscu dowiaduje się, że Lime zginął potrącony przez samochód. Sprzeczne relacje świadków skłaniają Martinsa do podjęcia prywatnego śledztwa.

Chen Zhen pobierając nauki w Japońskiej szkole, dostaje wiadomość o śmierci swojego mistrza. Wraca więc do Chin na jego pogrzeb. Na miejscu okazuje się, że mistrz zginął w walce z Ryuichi Akutagawą. Nie wierząc w tą wersję Chen Zhen rozpoczyna własne śledztwo. Szybko wychodzi na jaw, że mistrz został otruty. Japończycy nie chcąc by fakt ten wyszedł na jaw, próbują go zabić. Teraz więc jego życie zależeć będzie, od siły jego pięści.

Opowieść o niezłomnej woli i wielkiej wierze przeciwstawionym fizycznej sile i politycznym mechanizmom. To prawdziwa historia Tenzina Gyatso - tybetańskiego chłopca, który jako Dalaj Lama prowadził swój naród przez najbardziej burzliwe czasy w jego historii.

Franek Dolas (Marian Kociniak) – żołnierz o wielkim sercu, ale olbrzymim pechu, który myśli, że rozpętał II wojnę światową nieustająco bawi nas do łez. Ta zwariowana, zrealizowana z niezwykłym rozmachem komedia rozgrywa się w obozie jenieckim, w Austrii, Jugosławii, Afryce, na lądzie, morzu i w powietrzu. Franuś swoim „sprytem” doprowadza do szału Niemców, Jugosłowian, Włochów, a zwłaszcza spokojnego oficera brytyjskiego, doprowadza do kilku buntów, m.in. w Legii Cudzoziemskiej i w armii włoskiej. Franek Dolas w wydaniu Mariana Kociniaka to rewelacyjna kreacja aktorska, która przeszła do historii polskiej kinematografii i skradła serca widzów

Bezdzietne małżeństwo - Barbara i Jan - mieszka w małym miasteczku podczas hitlerowskiej okupacji. Ukrywają młodą Żydówkę, Reginę, która spędza większość czasu w starej szafie, ukryta przed ludzkim wzrokiem. Wkrótce Regina zachodzi w ciążę z Janem. Barbara udaje, że to ona sama oczekuje dziecka i starannie wszystko przygotowuje do zbliżającego się porodu. Dziecko - dziewczynka o imieniu Helusia - przychodzi na świat w tajemnicy. Helusia ma teraz dwie matki, ponieważ Barbara uważa ją za swoją córkę. Pewnego dnia Barbara przepada bez wieści. Wojna się kończy. Helusia dorasta, ale sekrety przeszłości są wciąż żywe w ludzkiej pamięci. Po kilku latach umiera Jan, ale przed śmiercią musi wyznać Helusi, kim jest jej prawdziwa matka... Helusia jedzie wtedy do Hamburga, aby spotkać się z mieszkającą tam Reginą.

Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije...