Will Smith (I)

Polecam "W pogoni za szczęściem" – świetny.

W aktualnej "Polityce" (dobry tygodnik, ale wierny pozostanę "Newsweekowi";) określony został mianem AMERYKAŃSKIEGO RAPERA;D Napisał to Janusz Wróblewski wykazując się dość sporą ignorancją. Facet może nie cenić Willa za aktorstwo, ale takie określenie mogło być aktualne w połowie lat 90, a nie teraz, gdy Smith nie nagrał płyty (nie sprawdzałem, ale też nic nie słyszałem) od wielu lat.
"Siedem dusz" ocenił jako słabe, 2/6, co mnie zaskoczyło biorąc pod uwagę opinie z netu. Wygląda na ocenę bardziej na zasadzie nie lubię gościa to filmów z nim nie lubię;) Ja mam tak z J Lopez;p

Najlepszy był w "Bajer z Bel-Air" i "Bad Boys". Później to tak rożnie bywało

“W pogoni za szczęściem” to mój ulubiony film ze Smithem. Ogólnie Willa ogromnie lubię, tak jak i większość jego filmów, uważam że jest to jeden z najlepszych aktorów. Mam tylko nadzieję, że da sobie spokój ze scjentologią, bo odpycha mnie to od niego.

Willa Smitha lubiłem od zawsze, mimo iż nie zawsze grał w dobrych filmach. Zdobył moją sympatię rolą w serialu Bajer w Bel Air oraz jako raper w duecie z Jazzy Jefem ('Boom shake, shake, shake the room':)). Dlatego ze względu na tę sympatię role w późniejszych gniotach, typu Wild Wild West, jakoś mu mogłem wybaczyć.

Niemniej po The Pursuit of Happyness i Seven Pounds zaczynam go doceniać coraz bardziej jako aktora. :)