Filmy solidarność

Fabuła Rozmów kontrolowanych rozpoczyna się od tego, że Ryszard Ochódzki (Stanisław Tym) otrzymuje od Urzędu Bezpieczeństwa misję przeniknięcia do struktur Solidarności. Jako element mający zwiększyć jego wiarygodność otrzymuje zdjęcie z Lechem Wałęsą. Krótko po jego wyruszeniu w okolice Suwałk wybucha stan wojenny. Na domiar złego Ochódzki zostaje zatrzymany przez patrol milicji, która znajduje w bagażniku ulotki solidarnościowe…

Tematem filmu jest akcja opróżniania kont związkowych na łączną kwotę tytułowych 80 milionów. Dzieje się to 10 dni przed wprowadzeniem Stanu Wojennego. Pieniądze przydają się potem w działalności podziemia.

Niegdyś Terry Malloy (Brando) był nadzieją amerykańskiego boksu, a dziś pracuje jako doker u szefa miejscowego gangu Johnny'ego Friendly (Lee J. Cobb), który trzęsie całą okolicą. Terry żyje w poczuciu winy, przyczynił się bowiem do śmierci robotnika, który postanowił zdemaskować Johnny'ego. Gdy zakochuje się w siostrze zmarłego, Edie Doyle (Eva Marie Saint), ta uświadamia mu, jak nisko się stoczył. Wkrótce potem członkowie gangu mordują skorumpowanego brata Terry'ego, Charleya zwanego „Dżentelmenem” (Rod Steiger). Na wieść o tym chłopak postanawia wymierzyć sprawiedliwość Friendly'emu i wypowiada mu wojnę na śmierć i życie.

Po tym jak w jego mieszkaniu zostają znalezione antyrządowe ulotki, apolityczny student sztuki zostaje oskarżony o kolaborowanie z opozycją.

Film opowiadająca o kulisach jednej z najsłynniejszych i najbardziej dramatycznych zbrodni stanu wojennego popełnionej w maju 1983 roku. Zatrzymanie i pobicie przez funkcjonariuszy ZOMO warszawskiego maturzysty - Grzegorza Przemyka (Mateusz Górski) zapoczątkowało społeczne protesty, ale też skłoniło komunistyczny aparat represji do wdrożenia wielkiej mistyfikacji. To opowieść o zbrodni bez kary, ale przede wszystkim o totalitarnej władzy, która nie cofnie się przed niczym - nawet najbardziej absurdalnym kłamstwem - aby osiągnąć swój cel.

To historia grupy przyjaciół, którzy młodość przeżywają na początku lat osiemdziesiątych na polskim wybrzeżu. Głównym bohaterem filmu jest Janek (Kościukiewicz), wrażliwy osiemnastolatek. W tle przetacza się Wielka Historia – manifestacje, strajki, stan wojenny, a na pierwszym planie – gwałtowna pierwsza miłość, głód życia, radość młodości, muzyka, seks… wszystko, co najpiękniejsze. Młodzieńczy, idealistyczny świat zostanie zderzony z bezwzględną rzeczywistością. Bohaterowie będą musieli podjąć walkę o miłość i przyjaźń.

W czasie wydarzeń sierpniowych w 1980 roku autor scenariusza Aleksander Ścibor-Rylski przebywał za granicą. W ciągu sześciu dni na podstawie dokumentów, relacji świadków, zapisów magnetofonowych napisał scenariusz Człowieka z żelaza. Wyjaśniając tytuł filmu powiedział: Birkut przyjechał ze wsi na budowę Nowej Huty twardy i takim pozostał. Narasta w nim świadomość, ale jako charakter pozostaje monolitem od początku do końca. Jego syn najpierw prezentuje się jako młody człowiek, dość nieufny i zamknięty w sobie. Jest dopiero takim kawałkiem żelaza, który trzeba wykuć. I wykuwa go życie - śmierć ojca, rok 1976, działalność w wolnych związkach zawodowych i wreszcie sam strajk. Fabuła filmu jest kontynuacją losów rodziny Birkutów. Syn Mateusza Birkuta, Maciek Tomczyk, jest robotnikiem w stoczni gdańskiej. Jest także aktywnym działaczem komitetu strajkowego. Dziennikarz radiowy Winkel otrzymuje polecenie zrealizowania reportażu kompromitującego Tomczyka. Winkel przyjeżdża do Trójmiasta, składa wizytę Badeckiemu, przedstawicielowi lokalnych władz.

Represjonowana w okresie stanu wojennego reżyserka Anna wraca po latach do kraju. Na zlecenie telewizji przystępuje do realizacji filmu o działaczu podziemia Marku Mirkucie. Zaczyna się poszukiwanie "nowego" bohatera...

Zbliża się koniec II wojny światowej. W niedostępnym odludziu Grenlandii znajduje się aliancka stacja meteorologiczną – stacja 330. Niemcy niszczą kompletnie stację, a przypadek sprawia, że przy życiu pozostają polski dowódca Sikora i Niemiec, oberlejtnant Weber. Obaj, pozostawieni samym sobie, muszą początkową wrogość zastąpić wzajemnym współdziałaniem i walczyć z żywiołami natury.

Młody, uzdolniony aktor Jan Małecki, syn dyrektora, którego w 1956 roku wywieziono na taczkach z fabryki, kiedyś student biorący udział w wydarzeniach marcowych 1968 roku na Uniwersytecie Warszawskim, brat oficera UB - chce być apolityczny. Zna bowiem z autopsji niszczącą siłę polityki. Sceptycznie odnosi się do Solidarności, marzy o wyjeździe do Szwecji, ryzykując nawet własną karierę, ale ogłoszenie stanu wojennego uniemożliwia mu opuszczenie kraju.